فاطمه برزنونی
به عنوان اولین سوال خودتان را معرفی کنید و بفرمایید چگونه این شغل را انتخاب کردید؟
زهرا محمدآبادی هستم. حدود ۵ سال است که گواهینامه پایه یک را گرفتم. قبل از اینکه به عنوان راننده اتوبوس فعالیت کنم با کامیون و در کنار همسرم رانندگی می‌کردم. مدتی بعد به سازمان اتوبوسرانی نیشابور جهت کار مراجعه کردم اما استقبال چندانی صورت نگرفت و علت آن مشخص نبود. اما در حال حاضر به عنوان اولین بانوی راننده اتوبوس نیشابور استخدام شدم و هم اکنون فضای بهتری را نسبت به قبل در نیشابور در رابطه با شغل رانندگی اتوبوس بانوان شاهد هستیم و استقبال خوبی در این زمینه صورت گرفته است. به طور کلی علاقه به کار رانندگی مهمترین انگیزه ام برای انتخاب این شغل بود.
آیا در مورد شغلتان از سوی خانواده حمایت می شوید؟
بله حمایت همسرم در این رابطه نقش موثری دارد و او علاقه داشت که من در این مورد فعالیت داشته باشم و با وجود داشتن دو فرزند کاملا از من حمایت می کند به طور مثال وقتی که برای تمرین رانندگی می‌رفتم همسرم از بچه ها مراقبت می کرد و همچنین علاقه داشت که من در رابطه با این شغل دیده شوم و این مسئله باعث شد که به همه ثابت کنم رانندگی با اتوبوس کار سختی برای بانوان نیست.
واکنش مردم نسبت به شغلتان چگونه است؟
اغلب با شغلم کنار آمدند و به خصوص بانوان همیشه از شرایط استخدام در رابطه با این شغل از من سوالاتی می پرسند و من همیشه می‌گویم با تمرین مستمر به نتیجه خواهند رسید اما واکنش مسافران آقا در ابتدای کارم بسیار جالب بود و همه آنها از اینکه راننده اتوبوس یک خانم است متعجب می شدند!
شغل رانندگی را چطور برای خود تعریف می کنید؟
شغل پر هیجان و خوبی است و اینکه به نظر می رسد برخی از بانوان این دیدگاه را دارند که این شغل، شغلی مردانه و سختی است اما این طور نیست و تنها چالش پیش روی بانوان در رابطه با رانندگی اتوبوس حمایت خانواده از ایشان است، همان‌طور که می‌دانید بانوان به جز کارهای بیرون از منزل کارهای خانه را نیز به عهده دارند و داشتن حامی از مهمترین عوامل موفقیتم در رابطه با این شغل است و برخلاف همکاران آقا در این شغل با آرامش خاطر رانندگی می‌کنم.
از اولین روزی که این شغل را شروع کردید برایمان بگویید. استرس نداشتید؟
به هیچ وجه استرس نداشتم و حتی یادم می آید که قبل از اینکه کارم را شروع کنم حتی به عنوان مسافر هم سوار اتوبوس نشده بودم و در این شغل اعتماد به نفس و اطمینان به خود جزو شرایط موفقیت است.
آیا دید جنسیتی در رابطه با سایر همکاران آقا احساس می کنید؟
خیر تاکنون واکنشی وجود نداشته و برخورد آنها با من مثل سایر همکاران آقا بوده است و چون رانندگی اتوبوس شغلی مردانه در جامعه محسوب می شود با من مثل خودشان رفتار می کنند.
از خاطراتتان در رابطه با شغل رانندگی اتوبوس برایم بگویید.
یکی از خاطره های جالبی که در رابطه با شغلم در ذهن دارم عکس العمل های جالب مردم و گرفتن عکس و فیلم از من بود یک روز هنگام رانندگی در یکی از خطوط اتوبوسرانی نیشابور برخی خانم ها وقتی دیدن یک راننده خانم پشته فرمان نشسته است شدند و شروع کردن به عکس یادگاری گرفتن با من و حتی فیلم گرفتن همچنین اکثر مردم به رانندگی من واکنش نشان می دادند و من را تشویق کرده و خیلی از رانندگیم استقبال کردند.
چه توصیه ای به بانوان دارید؟
به نظر من اگر کسی به شغلی علاقه داشته باشد به حرف دیگران اهمیتی نمی‌دهد و در جامعه ما کلاً نگاه جنسیتی در هر شغلی وجود دارد اما علاقه به کار، خود موجب می شود که نظر مردم زیاد برایت مهم نباشد به طوری که اوایل کارم حتی در برادرم این دید جنسیتی وجود داشت و نظرش در رابطه با شغل رانندگی من منفی بود. به نظرم نباید همیشه بانوان خودشان را با شرایط سنتی حاکم در جامعه وفق دهند و جامعه نیز باید شرایط بانوان امروز را درک کند. همیشه اولین نفراتی برای برخی شغل ها وجود دارد و در رابطه با شغل رانندگی اتوبوس من به عنوان اولین شخص وارد این حرفه در نیشابور شدم و شرایط را برای دیگر بانوان مهیا کردم و بانوان علاقه مند به این شغل راحت‌تر به خواسته های خود می رسند. اما متاسفانه اغلب بانوان که حتی گواهینامه پایه یک را دارند نوعی ترس را برای شروع کار در خود احساس می‌کند اما به هر حال خوشبختانه آقای قندهاری رئیس سازمان اتوبوسرانی نیشابور در رابطه با استخدام رانندگان بانو دید مثبتی دارد.
حرف آخرتان با خوانندگان خاتون شرق چیست؟
ما تبدیل به چیزی می‌شویم که به آن فکر می‌کنیم و در پایان از آقای قندهاری رئیس سازمان اتوبوسرانی نیشابور و سایر همکارانم تشکر می کنم، همچنین از همسرم به خاطر زحمات و حمایت بی دریغش تشکر ویژه دارم.
