ابوالفضل یغما
جانشین مدیر مسوول
من در طول سه دهه کار خبر، به عدد موهای سرم، در جلسات تکلیفی اداری شرکت کرده و خیلی دقیق می دانم که این جلسات به جز امتیاز اداری برای شرکت کنندگان، هیچ خروجی و خاصیت دیگری ندارد.
تقریبا ۲۰ برنامه در سطح اجرایی کلان هست که در شهرستان تشکیلات دارد و در بیشتر آنها، فرمانداری مسوولیت ارشد دارد و چندین اداره در آن عضو هستند. این تشکیلات ها، تکلیفی است و تمام مسوولان شرکت کننده در جلسات، حق مأموریت، امتیاز اداری، حق الجلسه یا ترفیع و مانند اینها را دریافت می کنند و انگیزه آنها از حضور در این جلسات، همین امتیازات است و اصلا اهمیتی ندارد که جلسات، خروجی هم داشته باشد چون کسی را به خاطر نداشتن خروجی، استنطاق و بازخواست نمی کنند.
حداکثرش این است که یک صورت جلسه تنظیم می شود و اعضای حاضر آن را امضا می کنند اجبارا و اعضای غایب هم صورت جلسه برایشان ارسال می شود که آن را امضا کنند انگار نه انگار که در این جلسات حضور نداشته اند.
جلسه کمیته رسانه قرارگاه جوانی جمعیت، از جمله جلسات روتین اداری است که سه شنبه برگزار شد و تکلیفی است و لزوما خروجی هم ندارد.
حالا اگر ادعای نویسنده این سطور پذیرفته نیست، استدلالم را بیان می کنم. موضوع جوانی جمعیت و نگرانی از کاهش نرخ باروری، سابقه ای تقریبا ده ساله دارد و گویا نخستین بار در سال ۹۲ توسط رهبر انقلاب مطرح شد و در سنوات بعد نیز ایشان موکدا بر این موضوع صحه گذاشتند و خواستار اجرای برنامه هایی برای افزایش نرخ باروری و به اصطلاح جوان سازی جمعیت داشتند.
اما آنچه در عمل اتفاق افتاد، تصویب یک قانون در مجلس و تدوین یک آیین نامه اجرایی در دولت بود که به تشکیل قرارگاه های جوان سازی جمعیت در دانشگاه های علوم پزشکی انجامید و طبعا در تمام شهرستان ها و استان ها تشکیلات مشابهی ایجاد شد و جلسات منظمی برگزار گردید.
بعد از گذشت دو سال از اجرای این قانون، تقریبا هیچ اتفاق اساسی و مبنایی در سطح کشور در زمینه افزایش نرخ باروری و جوان سازی جمعیت نیفتاده و هزاران جلسه ای که در نقاط مختلف کشور در این زمینه تشکیل شده و هزینه های اداری بسیار زیادی که به دولت و نظام وارد کرده، عملا بی فایده بوده است.
در همین جلسه ای که این هفته از سوی دانشگاه علوم پزشکی نیشابور با عنوان کمیته رسانه قرارگاه جوانی جمعیت برگزار شد، این نواقص، کاملا مشهود بود.
اساسا این کمیته با هدف بهره گیری از ظرفیت رسانه ها برای تبلیغات و اطلاع رسانی برنامه جوان سازی جمعیت شکل گرفته اما آنچه که ما در عمل دیدیم، تنها نماینده رسانه در این کمیته نماینده خاتون شرق و یک خبرنگار دیگر چند شغله بودند.
در این جلسه، که رئیس دانشگاه یا معاونین وی حضور نداشتند و مسوول روابط عمومی دانشگاه، جلسه را مدیریت می کرد و به این لحاظ سطح علمی و اجرایی آن خیلی پایین بود، نماینده معاونت بهداشتی دانشگاه، عملکرد روتین خود و پیشرفت های معمول تشکیلات دانشگاه را به عنوان اقدامات جهت دار برای این برنامه عنوان کرد.
البته در جلسات مشابه هم چنین است که اعضای جلسه که نمایندگان دستگاه های اجرایی هستند عملکرد و وظایف ذاتی خود را به عنوان اقداماتی مرتبط با موضوع جلسه عنوان می کنند و کسی هم متعرض آنان نمی شود.
به هر حال، بعد از نماینده دانشگاه، رئیس اداره امر به معروف شهرستان، یک سخنرانی غرای شعاری داشت که باید چنین و چنان بشود وهمه باید برای تحقق این برنامه تلاش کنند که البته مطالب ایشان از بدیهیات بود و چیز تازه ای نداشت.
وقتی نوبت به نماینده خاتون شرق رسید که پرسش های خود از عملکرد این قرارگاه و کمیته را مطرح کند، بعد از طرح یکی دو سوال در کمتر از ۳ دقیقه، نماینده ارشاد جلو صحبت ایشان را گرفت و همین یکی دو سوال هم بی پاسخ ماند و البتهپرسش های مهم دیگری نیز اصلا فرصت طرح نیافت.
بعد از نماینده خاتون شرق که تنها رسانه مستقل حاضر در جلسه بود، رئیس اداره امر به معروف، ۲۰ دقیقه صبحت کرد، نماینده جمعیت نفس، ۱۵ دقیقه صحبت کرد، نماینده ارشاد ۱۰ دقیقه صحبت کرد و نماینده یکی دو دستگاه دیگر هم دقایقی صحبت کردند و البته صحبت ها خیلی نتیجه بخش نبود و بیشتر جنبه حاشیه ای و شکلی داشت.
در شماره ی آینده خاتون شرق، مشکلات چنین جلساتی را با ذکر نمونه های دیگری به تفصیل برمی شمارم تا استدلالم برای بی نتیجه بودن و هزینه بر بودن آنها را کامل کنم.
