باد سالانه ۱۶۵میلیارد ریال به نیشابور خسارت می‌زند
باد سالانه ۱۶۵میلیارد ریال به نیشابور خسارت می‌زند
رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان نیشابور گفت: یکصدهزار هکتار از اراضی ملی این شهرستان کانون فرسایش بادی است و سالانه بیش از ۱۶۵ میلیارد ریال به زیر ساخت‌های نیشابور خسارت وارد می‌کند.

حسین سهرابی پنج‌شنبه در حاشیه بازدید خبرنگاران از ایستگاه تولید بذر شهرک امام این شهرستان با اشاره به اینکه ۱۶۸هزار و ۹۰۰هکتار از اراضی ملی این شهرستان تحت تاثیر فرسایش بادی است اظهار کرد: طی دو سال گذشته بالغ بر یک‌هزار هکتار طرح‌های بیابان‌زدایی اجرا شده و امسال هم ۳۰۰ هکتار در قالب این طرح دردست اجرا است.
وی افزود: پارسال در بخش بیابان‌زدایی حدود هفت‌میلیارد ریال اعتبار به این اداره اختصاص یافت و در کوتاه مدت اجرای این طرح‌ها در سطح ۲۷ هزار هکتار از اراضی ملی شهرستان نیشابور نیازمند ۴۵ میلیارد ریال اعتبار است.
وی با اشاره به وسعت ۵۷۰‌هزار هکتاری عرصه شهرستان نیشابور افزود: از این میزان ۴۰۳هزار هکتار اراضی ملی است که ۲۲۰هزار هکتار آن اراضی بیابانی و ۱۵هزار هکتار جنگل دست‌کاشت تاغ است و کل نیروهای یگان حفاظت محیط زیست در اختیار این اداره سه نفر است و بدون همکاری نیروهای مردمی و بسیج حفاظت از این عرصه امکان‌پذیر نیست.
وی گفت: به دلیل گران شدن چوب تاغ تخلفات در این زمینه افزایش یافته و طی یک سال گذشته سه‌هزار و ۵۰۰ اصله چوب تاغ قاچاق در نیشابور از افراد سودجو کشف و ۴۵ متخلف شناسایی و دستگیر شده‌اند.
وی تصریح کرد: طی یک‌سال گذشته در اراضی ملی نیشابور ۱۲۰هکتار کاشت انواع گونه‌های گیاهی شامل تاغ‌، آتریپلکس و قره‌داغ و حدود ۲۵۰ هکتار مدیریت هرزآب انجام شده و برای اجرای طرح مدیریت روان‌آب‌های سطحی در سطح ۲۷ هزار هکتار بالغ ۵۰میلیارد ریال مورد نیاز است.
سهرابی در ادامه بازدید از ایستگاه تولید بذر شهرک امام نیشابور گفت: این مرکز به عنوان بزرگترین ایستگاه تولید بذر شرق کشور در مساحتی بالغ بر یکصد هکتار با ۲حلقه چاه عمیق تامین کننده کل بذر مورد نیاز طرح‌های منابع طبیعی استان است.
حسین‌سهرابی با اشاره به اهمیت حفظ پوشش گیاهی عرصه های طبیعی افزود: سال گذشته ۳۵ تن گیاهان دارویی از جمله باریجه و آنغوزه از هشت هزار هکتار اراضی ملی نیشابور برداشت شد که درآمد ۲۰۰ میلیارد ریالی برای مردم منطقه در پی داشت.
وی ادامه داد: این مهم در حالی رخ داده که کانون‌های بحرانی و فرسایشی وقت و هزینه بسیار از ما می‌گیرد در صورتی که می‌توان با حفظ آن ها و کاشت گیاهان‌ دارویی علاوه بر جلوگیری از تخریب ها، منافع اقتصادی را نیز تامین کرد.