برای ادامه را باید با هم گفت و گو کنیم و ظرفیت پذیرش را در خود بیافزاییم.

لازم است به آن چه از گذشته تا به امروز به شکل میراث فرهنگی و ادبی و سرمایه ملی به ما ارث رسیده است و برای ما مهم است، با دقت بیشتر نگاه کنیم و از ابرازهای احساسی به جای تأمل های دقیق پرهیز نماییم.