خاتون شرق - چون یک خبرنگار پیر خرفت، از خدا بی‌خبر و بسیار فضول، تصمیم گرفته بود بساط پاتوق رو به هم بزنه و پایپا رو جمع کنه، ما یک جلسه‌ی مشورتی برگزار کردیم در مورد اینکه چگونه با این خرمگس پیر احمق برخورد کنیم که بقیه (از جمله آقای میرادی و خانم مقداری و بقیه‌ی دوستان خبربیار که خیال داشتند راه و رسم این خرمگس را پیشه کنند و موی دماغ ما شوند) حساب کار دستشان بیاید، و حالا از باب شفافیت که ما همیشه داشته‌ایم و داریم (به جز موارد توافق‌نامه‌ها، تملکات، بازگشایی‌ها، آسفالت‌ها، پروانه‌ها، تراکمات، اضافه‌بناها، مشرفیت، سد معبر، پسماند، حمل و نقل، فن‌آوری اطلاعات و تمام بخش‌های دیگری که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است) مذاکرات این جلسه را جهت استحضار مردم شریف نیشابور، به طور روشن و شفاف منتشر می‌کنیم.

خاتون شرق - در روزهایی که هر شخصی با ایجاد یک حساب کاربری در شبکه‌های اجتماعی و با اندکی خلاقیت می‌تواند صاحب یک رسانه با دایره گسترده‌ای از مخاطب شود و بدون رعایت ضوابط و مقررات رسانه‌های رسمی و اصول حرفه‌ای و اخلاقی خبرنگاری هر مطلبی را به اسم خبر منتشر کند ۲مقوله شهرت و اعتبار رسانه‌ای بیشتر از همیشه اهمیت پیدا کرده و به همین نسبت مورد غفلت مسئولان و حتی متخصصان سواد رسانه و علوم ارتباطات قرار گرفته است.

هومان دورانديش: ماشاءالله شمس‌الواعظين از روزنامه‌نگاران دموكراسي‌خواه در جامعه ايران است. روزنامه‌نگاري در ايران پس از انقلاب، به بركت آزاديخواهي توام با فرهيختگي و عقلانيت او، رنگ و بوي ديگري گرفت و جهشي كم‌نظير در تاريخ مطبوعات ايران را تجربه كرد. متن زير گفت‌وگويي است با «آقاي سردبير» درباره مشكلات و مسائل روزنامه‌نگاري در ايران امروز. شمس‌الواعظين در اين مصاحبه راي خودش را درباره مسائل اختلاف‌برانگيزي چون نسبت روزنامه‌نگاران و سياستمداران، فعاليت روزنامه‌نگاران در ستادهاي انتخاباتي نامزدهاي رياست‌جمهوري، مفهوم «بي‌طرفي روزنامه‌نگار»، رابطه روزنامه‌نگاران و مديران مطبوعات، رابطه روزنامه‌نگاران و زندانيان سياسي، نقدهاي اصولگرايان بر روزنامه‌نگاران اصلاح‌طلب، نحوه مجازات روزنامه‌نگاران متخلف، رابطه روزنامه‌نگار با دموكراسي و حقيقت، آينده روزنامه‌نگاري در عصر اينترنت و... بيان مي‌كند.

تاریخ ایران، حتی تاریخ معاصر آن، مشحون از رویدادها و شخصیت‌هایی است که بسیاری از ما، رد و نشانی از آن‌ها نداریم و از افتخارات و تأثیری که بر جامعه ما گذاشته‌اند، بی‌خبریم. این مسئله، به‌ویژه زمانی که محوریت روایت تاریخی، با بانوان باشد، کمتر محل توجه بوده‌است؛ با این حال، تاریخ آن‌قدرها هم ظالم نیست که بخش مهمی از بازیگران خود را به بوته فراموشی بسپارد.