خبرنگار: وحید شجاعی مهر

اعتیاد یکی از معضلات جدی این روزهای برخی کشورهای دنیا به خصوص کشورهای در حال توسعه است. کشور ما نیز مدت هاست به دلیل برخی مشکلات زیرساختی، فرهنگی، آموزشی و حتی اقتصادی درگیر پدیده اعتیاد است.

این روزها با رشد و گسترش زندگی شهر نشینی و صنعتی شدن، معضلات و چالش های فراوانی پیش روی کشور ما قرار گرفته است. این موارد در کنار برخی مشکلات زیرساختی، آموزشی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی به ایجاد معضل های اجتماعی دامن می زند که یکی از موارد مهم آن پدیده معتادین متجاهر و کارتن خواب است.

شاید خیلی از ما در عبور از گوشه و کنار شهر ها افرادی را دیده باشیم که در حال مصرف مواد مخدر هستند یا حداقل در اخبار و شبکه های اجتماعی خبرها و تصاویر مربوط به آن را دیده باشیم.

مشکلات فرهنگی، آموزشی و بعضا اقتصادی باعث درگیر شدن افراد به ویژه جوانان به بلای خانمان سوز اعتیاد می شود. طرد شدن از خانواده و به تبع آن اجتماع پس از درگیری با اعتیاد فرد را منزوی و به گوشه ای از شهر هدایت می کند. فرد معتاد که همه چیز خود را از دست رفته می بیند، کارتن خوابی را پیشه می کند و برای تامین هزینه های اعتیاد خود به هر اقدامی دست می زند. این شروع معضل های اجتماعی بعدی نظیر سرقت، نزاع و انواع مشکلات امنیتی، بهداشتی، روانی و حتی شهری است.

در این بین برای جلوگیری و برخورد با این معضل و بهبود این افراد و برگشت آن ها به جامعه کمپ های اجباری ترک اعتیاد موسوم به کمپ های ماده ۱۶ در برخی کلان شهر ها و مراکز استان ها ایجاد شدند. با افزایش این پدیده در شهر مهاجر خیزی مانند نیشابور این پدیده تبدیل به یک معضل گشت تا سرانجام با احداث کمپ ماده ۱۶ در نیشابور به عنوان یکی از اولیت شهرهای غیر از مراکز استان ها در کشور موافقت شد.

اکنون پس از گذشت قریب به ۳ سال از احداث این مرکز سری به آن زدیم تا در جریان نحوه فعالیت آن قرار بگیریم.

این اولین گزارش و بازدید یک خبرنگار از کمپ معتادین کارتن خواب در نیشابور است.

 

ایجاد کمپ در یک مدرسه قدیمی

پس از هماهنگی با مدیر مرکز برای بازدید و تهیه گزارش به سمت مرکز حرکت می‌کنم. کمپ ماده ۱۶ نیشابور در شمالی ترین نقطه از شهر نیشابور قرار دارد. در کنار روستای رود و یکی از خوش آب و هوا ترین نقاط شهر نیشابور که از آنجا می توان تمام شهر را زیر نظر داشت. کمپ در یک مدرسه قدیمی واقع شده است. مدرسه ایی که تخلیه بوده و به سبب کاهش جمعیت روستایی استفاده ایی از آن نمی شده است و حالا تبدیل به مرکزی برای برگشتن امید به افرادی است که همه چیز خود را از دست رفته می بینند.

پس از هماهنگی با نگهبانی وارد مرکز می شوم و از درب اول عبور کرده و منتظر می شوم تا نگهبان درب اصلی حیاط مرکز را که قفل است را باز کند. ظهر یک روز آفتابی پاییزی است و در دامنه بینالود که این مرکز واقع شده نسیم خنکی شروع به وزیدن کرده و در همین حال چشمم به تابلوی مرکز می افتد و نظرم را جلب می کند؛ روی آن نوشته: مرکز نگهداری و کاهش آسیب معتادین تبصره ۲ ماده ۱۶ « امید پرواز»

در باز می شود و وارد حیاط مرکز می شوم. انگار مدرسه دوباره فعالیت کرده و زنگ تفریح است. هیاهو و رفت و آمد در حیاط مرکز جریان دارد و جمعیت زیاد و همهمه زیاد است. افراد در دسته های چنتایی مشغول صحبت و پیاده روی هستند. عده ایی هم در کنار به دیوار تکیه داده و در تنهایی خود غرق هستند. در حالی که توجه ها را بابت حضور یک فرد غریبه در مرکز به خود جلب کرده ام و نگاه های سنگین را حس می کنم به سمت دفتر مدیریت راهنمایی می‌شوم. مدیر برای بازدید از خوابگاه ها رفته و برای چند لحظه باید منتظر او باشم. فردی برایم قهوه می آورد و خوش آمد می‌گوید. فرصت را غنیمت شمرده و سر صحبت را با او باز میکنم. پس از گفت و گوی کوتاهی متوجه شدم بهبود یافته مرکز است و در همین جا مشغول به کار شده است. نوع ادبیات و صحبت هایش کمی برایم عجیب است. از میزان تحصیلات شغلش قبل از اعتیاد می پرسم می‌گوید: می گوید لیسانس مهندسی مکانیک صنعتی دارم و مهندس یکی از کارخانه های بزرگ کاشی بودم. پس از چند سال کار در مجموعه دستم زیر دستگاه پرس رفت و تعدادی از انگشت های خود را از دست دادم. افسردگی گرفتم و زیر نظر پزشک رفتم. شرایط برایم سخت شده بود و با ترامادول شروع کردم و در انتها به دام مواد مخدر صنعتی افتادم و پس از آن در خیابان و یک روز هم من را دستگیر و به این مرکز آوردند.

 

برخلاف جامعه اینجا مانند یک فرد عادی به من نگاه می کنند

از او می پرسم چه اتفاقی برای افراد می افتد که اینگونه در گیر می شوند؟ می‌گوید: این افراد اعتماد به نفس کمی دارند و سعی می کنند پشت سر مواد قایم شوند و مثل یک تکیه گاه به آن تکیه کنند. می پرسم اینجا چه اتفاقی افتاد که ترک کردی؟ می گوید اینجا احترام و اعتماد به نفس را به من برگرداندند.بر خلاف جامعه به عنوان یک فرد عادی به من نگاه کردند. ابتدا از ترک کردن ترس داشتم اما اینجا حمایت شدم، ترک کردم، به زندگی عادی برگشتم و اکنون نیز زندگی و کار در این مرکز برایم لذت بخش است.

این را می‌گوید و می رود. تحت تاثیر حرف هایش قرار گرفتم و به این فکر می کردم چه اتفاقی رخ می دهد که یک فرد تحصیل کرده و مفید برای جامعه کارش به اینجا می کشد. در همین حین با فرد دیگری که برای انجام کاری به دفتر آماده هم کلام می شوم.

می گوید مدد جوی این مرکز است و چند وقتی می شود به مرکز منتقل شده است.

از او درباره شغلش قبل از ورود به مرکز می پرسم، طوری آه می کشد گویی دست روی نقطه ضعفش گذاشتم. می گوید؛ ورودی سال ۸۸ رشته مهندسی متالوژی بودم. پس از پایان درس همراه با برادرم که کارگاه قالب سازی داشت و مرتبط با رشته ام بود مشغول به کار شدم. شرایط خوبی داشتم و از کارم راضی بودم. سال ۹۱ در یک سانحه رانندگی با پراید به تیر برق برخورد کردم. ضربه سختی به سرم وارد شد و مدتی بستری و حتی در خواب مصنوعی بودم تا پس از مدتی از بیمارستان مرخص شدم. در همین حین کلاهش را در می آورد. روی پیشانی و سرش اثر تصادف کاملا مشهود است و یک فرو رفتگی دارد. کلاهش را سرش می کند. خیلی حرف نمی زند و خجالتی است. احتمالا علتش هم همان آثار تصادف است که باعث کاهش اعتماد به نفسش شده. سعی میکنم بیشتر از سرگذشتش مطلع شوم. می گوید ۶، ۷ ماه بعد این ماجرا با هشیش شروع کردم و پس از آن به دان اعتیاد افتادمو…خانواده خوبی از لحاظ اجتماعی دارم. متاسفانه با این شرایطی داشتم از خانواده طرد شدم و….

می پرسم اینجا چه کاری انجام می دهد؟ می گوید یک ماه ۲۰ روزی می شود اینجام هستم. تلنگر خوبی خوردم و به دنبال ترک کامل هستم. اینجا در فروشگاه هستم و برای بقیه قهوه درست می کنم. دوست دارم زود ترک کنم و به شرایط عادی برگردم و به کار قبلی و پیش خانواده ام برگردم. این را می گوید و می رود.

در حالی که قهوه ایی که براین آورده اند را می خورم بر میگردم و به حیاط مرکز نگاه می کنم و چهره هایی که هرکدام از آن ها داستانی پشت آن نهفته است.

با صدای سلام و احوال پرسی مدیر مرکز از به خود می آیم و با وی خوش و بش میکنیم. بابت تاخیرش عذرخواهی می کند و فردی که همراهش به داخل آمده را معرفی می کند. فرد خوش سیمایی است، با موهای بلند بسته شده و صورتی که مشخص است تازگی آن را به خوبی اصلاح کرده. بوی خوبی می دهد و عینکی که بند آن دور گردنش است و روی سینه اش افتاده. می گوید از مدد جویان مرکز بوده و به تازگی از تهران آماده است. شکر خدا حالش خوب است و در تهران کار و بارش حسابی سکه است. ناگهان عکسی را که روی شاسی بر روی دیوار اتاقش نصب شده را پایین می آورد به من نشان می دهد. یک فرد با موهای بسیار بلند و ژولیده و ریش هایی به غایت بلند و خاک آلود و چهره ایی کاملا عبوس. می گویم عکس کیست؟ پاسخ می دهد عکس همین دوستمان است. از پاسخش حسابی جا خوردم. امکان نداشت! ولی با سری که همراهش تکان می دهد و لبخندی که میزند متوجه درستی حرف مدیر می شوم. می گوید خودم در یک شب سرد زمستانی در حالی که در یک کانال آب در حال مصرف بود و از شدت سرما یک کارتن روی خود انداخته بود و به شدت می لرزید دستش را گرفتم و بیرون کشیدم و به اینجا آوردم. حالا باعث غرور و افتخار همه ماست.

پس از اینکه کار همراهش را انجام می دهد می نشیند و باهم گرم گفت و گو و انجام مصاحبه می شویم.

 

گرفتاری کمپ ترک اعتیاد نیشابور در مشکلات اقتصادی

مدیر مرکز کمپ ماده ۱۶ امید پرواز گفت: این مرکز در بهمن سال ۹۹ افتتاح شد و تاکنون حدود سه هزار و ۲۳۷ نفر در این مرکز بستر شده اند که حدود ۳۰ درصد آن ها افرادی هستند که به صورت تجدید دوره در مرکز پذیرفته شده اند.

صابر گلشنی افزود: در حال حاضر ۲۸۱ نفر در اینجا بستری هستند که برخی از آن ها از سایر شهر ها مانند تهران، تبریز و تربت حیدریه در نیشابور بوده اند. بازه سنی نیز از ۱۸ تا ۶۵ سال است که بیشترین فراوانی آن افراد ۲۵ تا ۳۵ ساله هستند که طیف وسیعی از آن ها متاسفانه به مخدر های صنعتی اعتیاد دارند.

وی بیان کرد: طرح جمع آوری معتادین متجاهر و کارتن خواب با هماهنگی ستاد مبارزه با مواد مخدر و دستور دادستانی و توسط نیروی انتظامی انجام می شود.

وی ادامه داد: این افراد پس از طرح جمع آوری به مرکز مراجعه می کنند و در بدو ورود توسط تیم درمان بررسی اولیه پزشکی و غربالگری مطابق استاندارهای بهزیستی انجام می شود تا بیماری های واگیردار نداشته باشند.

وی گفت: افراد در مرکز ابتدا به آرایشگاه می روند و استحمام می شوند و پس از غربالگری و معاینات پزشکی به قسمت قرنطینه که جدا از بقیه می باشد می روند. چند روز در آنجا هستند تا سم زدایی و اقدامات غربالگری انجام شود و پس از آن به قسمت خوابگاه می روند و پس از آن می توانند در کلاس ها شرکت کنند.

وی در خصوص کلاس های برگزار شده در مرکز گفت: در هفته کلاس های NA و AA تشکیل می شود.

همچنین کلاس هایی توسط روانشناسان ما برگزار می شود و درمان جمعی صورت می پذیرد. از طرفی کلاس هایی مانند آموزش برق، تاسیسات، جوشکاری و نقاشی با همکاری فنی و حرفه ایی نیز برگزار می شود و کسانی که تمایل دارند شرکت می کنند و همینجا آزمون داده و گواهی مهارت دریافت می کنند که می تواند برای تامین شغل برای آن ها مفید واقع شود. البته در تمام این مراحل خدمات پزشکی، پرستاری، دارویی، روانشناسی داده می شود و گزارش مددکاری در پرونده آن ها ثبت می شود.

گلشنی اظهار کرد: بعضی از این افراد شاغل یا بازنشسته هستند که حقوق دارند، اگر توان‌مالی داشته باشند باید به قسمت ماده ۱۵ بروند و هزینه را پرداخت کنند و کسانی که به قسمت ماده ۱۶ می آیند سه ماه به صورت رایگان پذیرش می شوند و تمامی خدمات ذکر شده را دریافت می کنند.

وی با بیان اینکه مرکز ظرفیت پذیرش ۲۵۰ نفر را دارد بیان کرد: تعداد پرسنل مرکز ۲۰ نفر است که به غیر از تیم تخصصی تمام پرسنل از ورودی های مرکز هستند که بهبود یافته اند.

گلشنی در خصوص نحوه هزینه های مرکز گفت: قبلا سرانه هر بیمار به ازای هر روز اقامت ۴۲ هزار تومان بود که توسط بهزیستی پرداخت می شد. امسال این مبلغ به ۶۰ هزار تومان افزایش پیدا کرده اما مقرر شده ۶۰ درصد آن را ستاد مبارزه با مواد مخدر و بهزیستی پرداخت کند و ۴۰ درصد آن را شهرداری پرداخت کند. در واقع ۳۶ هزار تومان برای بهزیستی و مابقی برای شهرداری می باشد باشد.

وی ادامه داد: در همین راستا بیشتر از ۸ جلسه با اعضای شورای شهر جلسه گذاشتیم و سرانجام مصوب و اعلام کردند ۳ ماه به صورت آزمایشی مبلغی پرداخت می کنیم. فروردین ماه را لحاظ نکردند و از اردیبهشت ماه ۳ پرداختی ۱۰۰ میلیون تومان به ما داده اند. این درحالی است که سهم شهرداری که همان ۴۰ درصد اعلامی می باشد ماهی حدود ۲۰۰ میلیون تومان می شود. یعنی در حالت عادی از ابتدای امسال سهم شهرداری یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان می شده است که فرودین ماه را قبول نکرده و تنها ۳۰۰ میلیون تومان از ابتدای سال پرداخت کرده اند. البته شورای شهر برای ادامه هم کاری آمار مشارکت های مردمی مرکز از بدو تاسیس تا کنون را خواسته اند که البته آن ها از امسال می خواهند به مجموعه کمک کنند.

مدیر کمپ ماده ۱۶ نیشابور اظهار کرد: حسابرسی سال ۱۴۰۱ که توسط بهزیستی انجام داده است کلا ۶۰ میلیون تومان سود طی یک سال در مرکز شناسایی شده است. از ابتدای امسال بهزیستی نیز ۶۰ درصد سرانه فرودین ماه را فقط پرداخت کرده است. در واقع به طور کلی مجموع دریافتی ما از ابتدای سال ۴۵۰ میلیون تومان بوده است که با این شرایط اقتصادی و تورمی حاکم بر بازار و جمعیت تحت پوشش شرایط را برای ما سخت کرده است به طوری که در حال حاضر فقط ۷۰۰ میلیون تومان بدهی مرکز بابت مواد غذایی است که موعد چک آن را رد شده است.

گلشنی گفت: متاسفانه عدم پرداخت ها، تاخیر در پرداخت و کمبود سرانه در کیفیت و کمیت و تنوع خدمات مرکز تاثیر می گذارد.

وی گفت: هزینه های جاری و اولیه مرکز مانند غذا، دارو و برخی هزینه های دیگر بالاست و این درحالی است که در سایر

مراکز مانند کمپ های ماده ۱۵ و سایر مراکز خدماتی حدود ۳ برابر کمپ ماده ۱۶ شهریه یا یارانه دریافت می شود که این باعث می شود کیفیت خدمات متفاوت باشد.

 

وی ادامه داد: با توجه به این سرانه حقوق پرسنل کامل نیست و به عنوان حقوق نیست بلکه به عنوان هدیه است‌ با توجه به شرایط مالی مرکز نمی توانیم مطابق قانون کار حقوق دهیم و آن ها بیمه کنیم.

وی در خصوص مشارکت خیرین گفت: مشارکت نقدی در مرکز نداریم ولی بعضا خیرین برای ما وسیله یا مواد غذایی و بهداشتی می دهند و به مرکز کمک می کنند.

مدیر کمپ ماده ۱۶ نیشابور خاطر نشان کرد: هرچقدر که ورودی مالی بیشتر باشد کیفیت خدمات بیشتر می شود ولی فعلا مجبوریم خدمات را با بحث های مالی تنظیم کنیم. در صورت افزایش حمایت ها می توانیم خدمات بهتر و متنوع تر به مددجویان بدهیم که قطعا خروجی بهتری هم می توانیم داشته باشیم.

گلشنی خواستار توجه بیشتر مسئولین و همکاری بیشتر برخی ارگان های با کمپ ماده ۱۶ شد و گفت: در دوره گذشته شورای شهر گفتند ماهی ۳۰ میلیون تومان می دهیم ولی متاسفانه پرداختی صورت نگرفت. از طرفی علوم‌ پزشکی اگر بتواند بیمارانی که از اینجا به بیمارستان اعزام می شوند رایگان درمان کند یا تامین داروهای فوریتی مرکز را داشته باشند یا پزشک و روان پزشک های جهادی که قرار بود به مرکز بفرستند را انجام دهد کمک شایانی به مددجویان ما می کند.

وی با بیان اینکه این مرکز مردمی است و تمام نهاد را در بر می‌گیرد گفت: به عنوان مثال در هر طرح جمع آوری حداقل ۱۰ نفر کسانی هستند که از انبار ضایعات و گندله فولاد خراسان سرقت می کنند ولی متاسفانه کمکی از طرف این‌ مجموعه عظیم صنعتی و سایر ارگان ها نیست.

وی بیان کرد: متاسفانه نمی توانیم کارگاه حرفه آموزی یا وسایل ورزشی و سایر موارد را تامین کنیم چون درگیر برطرف کردن موارد اولیه هستیم.

مدیر مرکز کمپ ماده ۱۶ نیشابور با بیان اینکه به یکی از مشکلات اصلی مددجویان ما بحث اشتغال است و در این حوزه به سمت مسئولین شهر دست کمک دراز می کنیم گفت: این افراد هر استعدادی برای کار خواسته باشند دارند و کارهای زیادی از دستشان برمی آید. مجموعه فضای فیریکی و پتانسیل نیروی انسانی دارند. متاسفانه این افراد برای بعد از خروج از مرکز مشکل اشتغال دارند. ما خودمان برای کارآفرینی اعلام آمادگی کرده ایم اما حمایت نمی شویم.

گلشنی ادامه داد: از خیرین و کارآفرینان درخواست داریم به مرکز ما برای بحث اشتغال و کارآفرینی توجه کنند و به ما برای ایجاد اشتغال برای این افراد کمک کنند تا بتوانیم آن ها به چرخه اجتماع برگردانیم.

وی با بیان اینکه کمک به این مرکز می تواند بسیاری از معضلات اجتماعی شهر را حل کند گفت: چیزی که نیروی انتظامی به ما اعلام کرده در سطح شهر نیشابور حداقل ۲۵ درصد کاهش آسیب های اجتماعی داشته ایم و جرائمی مانند سرقت های خرد و مسائل مربوط به مواد مخدر کاهش چشمگیری داشته است.

از طرفی جمعیت زندان نیشابور هم که به گفته مسئولین شرایط مناسبی بابت ازدیاد جمعیت نداشته کاهش پیدا کرده است. مدد کار زندان یک روز اینجا آمد و گفت خیلی از افرادی که به زندان رفت و آمد داشته اند اینجا هستند.

 

با افتتاح کمپ ماده ۱۶ چهره شهر پاک تر شده

رئیس اداره بهزیستی نیشابور نیز در این خصوص به خراسان رضوی گفت: جامعه هدف مرکز ماده ۱۶ نیشابور معتادین متجاهر هستند که بدستور دادستان توسط نیروی انتظامی از سطح شهر جمع آوری می شوند و حداقل سه ماه در این مرکز اقامت دارند و با توجه به شرایط و بنا به نظر دادستان ممکن است یک یا دو دوره تمدید شوند.

علی صدر افزود: نظارت بر آنجا بر عهده بهزیستی است و بر اساس یارانه های دولتی اداره می شود و بعضا یک سری افراد خیر در حوزه تغذیه یا ملزومات کمک هایی داشته اند.

وی خاطر نشان کرد: مطابق آمارهایی که به ما اعلام شده است از زمان تاسیس این مرکز کاهش قابل ملاحظه ایی در حوزه آسیب های اجتماعی نظیر سرقت و نزاع و…پیدا شده و چهره شهر نیز پاک تر شده است.

وی با بیان اینکه افرادی هستند که به این مرکز رفته اند و پاک پاک شده اند و آماده ورود به جامعه و بازار کار هستند گفت: البته اعتیاد یک بیماری چند وجهی و چند عاملی است و همه افراد در آنجا به صورت عادی نمی توانند برگردند ولی این موارد درمانی است و با اینکه موثر است تمام کار نیست.

وی اظهار کرد: موضوعی که می تواند اثر گذار باشد و به این افراد برای برگشت به جامعه کمک کند خانواده افراد هستند. در این موارد معمولا خانواده تلاش خودش را کرده و فاصله بین خانواده و شخص معتاد که کارتن خواب شده ایجاد شده و خانواده به یک بی تفاوتی رسیده ولی درد و رنج همراهش است. در این موضوع از همه اقشار و خانواده ها از لحاظ اجتماعی و اقتصادی مواردی داشته ایم و این طور نیست که بگوییم تماما مربوط اقشار ضعیف هستند.

صدر ادامه داد: در موضوع اعتیاد پدر و مادر به تنهایی نمی توانند موضوع را حل کنند و احتیاج به کمک همه اعضای خانواده دارند و باید آموزش های لازم روانشناسی برای برخورد با فرد را ببینند. از طرفی این فرد طرد شده و معتاد کارتن خواب احتیاج به توجه و حمایت دارد و چون این افراد شخصیت های آسیب دیده ایی دارند کوچکترین توجه به آن ها باعث التیام زخم هایشان می شود و در این مورد خانواده خط مقدم است اگر چه کار سختی دارند و باید سایرین هم به کمک آن ها بیایند.

رئیس اداره بهزیستی نیشابور گفت: خیلی از مردم می گویند کار داریم اما کارگر نیست. صاحبان مشاغل،  حِرف و کارآفرینان می توانند به افراد معتاد اعتماد کنند و اگر آن ها ببیند که نگاه مثبتی به آن ها وجود دارد در روند بهبودی و بازگشت آن ها به جامعه بسیار موثر است. متاسفانه نگاه ها بسیار منفی است و به عنوان کارگر و فروشنده و امثالهم اعتماد نمی کنند. مشاغل مختلفی هستند که برخی از آن ها هم مربوط به افراد بهبود یافته هستند که اعتماد کرده اند ولی باید همه جامعه اعتماد کنند. برای اشتغال این افراد بهزیستی هم از مجموعه های حمایت می کند و  تسهیلات خوبی می دهد.

صدر بیان کرد: البته بهزیستی تنها ارگان مسئول معتادین نیست و متاسفانه سایر دستگاه ها وظایف خود را فراموش کرده اند. همه دستگاه ها مانند کار، بهداشت، فنی و حرفه ای، تامین اجتماعی و همه دستگاه ها مسئول هستند و فکر می کنم سایر مشغله ها برایشان در اولویت قرار دارد.

وی گفت: ما در حال حاضر از طیف زیادی از افراد که دارای مهارت هستند محروم هستیم که باید به آن ها توجه شود و به چرخه تولید و خدمات رسانی برگردانده شوند. متاسفانه غیر از نیروی انتظامی و دستگاه قضایی و بهزیستی سایر دستگاه ها که مسئولیت دارند حضور موثری ندارند.

وی با اشاره به میزان یارانه دریافتی این مرکز گفت: قیمت ها با ایده آل فاصله دارد ولی این قیمت ها آنالیز شده اند و در شورای هماهنگی مواد مخدر استان و کشور بررسی و قیمت گذاری می شود.

تاخیر در پرداخت داریم ولی سوخت و سوز ندارد و امیدواریم مرکز مدیریت مصرف داشته باشد تا بتواند فعالیت های مجموعه را ادامه دهد.

از طرفی این ها هزینه هایی است که به جامعه و دولت تحمیل شده است و به ناچار باید آنجا هزینه شود. در حال حاضر در حال بررسی و تهیه گزارش سه ماهه مرکز هستیم تا پرداخت های آن انجام شود.

رئیس اداره بهزیستی نیشابور خاطر نشان کرد: از طرفی مدیریت شهر از لحاظ مبلمان و زیبایی شهری به عهده شهرداری است و این معتادان متجاهر و کارتن خواب نیز جزوی از منظر شهری هستند و از همین رو یک بخشی از هزینه ها به عهده شهرداری گذاشته است.

صدر بیان کرد: از استانداری به شهرداری تکلیف شده است که ۴۰ درصد از سرانه را پرداخت کند که یک بار مبلغی پرداخت شده است و در مورد پرداخت سایر مبالغ خودشان باید پاسخگو باشند.

وی در پاسخ به سهم مشخص شده ۱۰۰ میلیون تومانی شورا و شهرداری برای این مرکز گفت: ممکن است سهم شهرداری یک بار ۱۰۰ میلیون تومان و یک بار ۲۰۰ میلیون پرداخت شود و این مورد ۴۰ درصد از سوی نهادهای بالا دستی تکلیف شده است.

 

وی ادامه داد: سند های این مرکز را تنظیم کرده ایم و برای سه ماه حدودا یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان در آنجا هزینه می شود که سهم شهرداری ۴۰ درصد این مورد می شود که به نظر می آید باید توجه آن ها به این موضوع بیشتر شود.

وی با بیان اینکه در حال حاضر رسیدگی به این موضوع یک ضرورت شده است گفت: شاید تا یک دهه گذشته بحث معتادین متجاهر برای شهر ما یک پدیده غریبه بود و اگر هم وجود داشت به صورت موردی در حاشیه شهر بود اما قبل از اینکه این مرکز راه اندازی شود این افراد را ما در مرکز شهر و پارک‌های اصلی شهر در هر ساعتی از شبانه روز در حال مصرف می دیدیم اما در حال حاضر این موضوع را ما نمی بینیم و این افراد جمع آوری شده اند.

وی اظهار کرد: بعد از اتفاقی که در لنگرود افتاد نظارت های ما و سایر دستگاه های مسئول مانند آتش نشانی و بهداشت بر این مرکز و سایر مراکز اینچنینی افزایش پیدا کرده و در همین راستا یک مرکز را تعطیل موقت کردیم.

 

گزارش هزینه کرد و درآمد های کمپ به شورا ارسال نشده

سخنگوی شورای شهر نیشابور نیز در این خصوص گفت: بر اساس تبصره ۲ماده ۱۵ قانون اصلاحی مبارزه با مواد مخدر، تمام هزینه های کمپ ماده ۱۶ باید توسط دولت و وزارت تعاون و تامین اجتماعی پرداخت گردد و در واقع در هیچ کدام از ماده های ۱۵و ۱۶ قانون اصلاحی مبارزه با مواد مخدر و آیین نامه های مصوب سال ۹۱ و ۹۳ هیچ تکلیفی برای شهرداری ها مشخص نشده و صرفا مطالبه اداره بهزیستی و کمپ ماده ۱۶ بر اساس مصوبه داخلی استانداری خراسان رضوی بوده مبنی بر پرداخت ۴۰درصد از هزینه های کمپ ماده ۱۶ بدون در نظر گرفتن اعتبار و ردیف بودجه مشخص است.

احمد همت آبادی افزود: با همه موارد ذکر شده شورای اسلامی شهر نیشابور در ابتدای شروع به کار مجموعه در محوطه سازی و تجهیزات ورزشی کمکهای لازم را انجام و شهرداری را مکلف به پرداخت ماهیانه ۶میلیون تومان به مدت ۶ماه برای کمپ بانوان و مبلغ یکصد میلیون تومان در هر ماه برای مدت ۳ ماه برای کمپ آقایان نموده است که طبق آن باید گزارش هزینه کرد و سایر درآمد های کمپ جهت بررسی و تداوم کمک ها به شورا ارسال گردد که تاکنون این موضوع هم محقق نشده است.

وی ادامه داد: ۳ ماه به علت درخواست وجه از طرف کمپ و مشکلات مالی که مصوب شد در سه ماه این مبلغ پرداخت و اگر گزارش ارسال شد ادامه پرداخت بررسی گردد.

 

کاهش سرقت های خرد از آثار ملوس احداث کمپ ماده ۱۶ در نیشابور است

دادستان عمومی و انقلاب شهرستان نیشابور نیز در این‌ باره با بیان اینکه کمپ ماده ۱۶ از زمان راه اندازی در نیشابور آثار زیادی در جامعه داشته گفت: کاهش برخی جرائم مانند سرقت های خرد از آثار ملوس احداث کمپ ماده ۱۶ در نیشابور است.

حسینی افزود: جمع آوری معتادین متجاهر از سطح شهر علاوه بر بهبود سیما و منظر شهری، کمک شایانی به روند درمانی اعتیاد افراد به عنوان یک بیماری می کند.

وی اظهار کرد: همچنین با احداث این مرکز مشکلات خانواده ها که در معرض این آسیب اجتماعی قرار داشتند و شاید موارد مختلف در این زمینه بودیم کاهش پیدا کرده و آرامش روانی در مواجه با این معضل برایشان به وجود آماده است.

دادستان نیشابور حضور جدی تمام دستگاه های متولی در بحث معتادین متجاهر را برای بهبود شرایط کمپ ماده ۱۶ و معتادین کارتن خواب امری لازم و ضروری دانست و خاطر نشان کرد: از این رو به تمامی دستگاه های مربوطه توصیه کردیم به وظایف قانونی و تعریف شده خود در قبال این افراد وفق قانون عمل کنند. از طرفی نیز جمع آوری و بهبود این افراد در وهله اول به نفع خود آن سازمان و مجموعه است. به عنوان مثال اگر شهرداری در این بحث اهتمام داشته باشد و این معضل به طور کانل ریشه کن و درمان شود تجهیزات شهری خودش از سرقت و تخریب در امان می ماند.

وی در پاسخ به مهم ترین چالش پیرامون کارتن خوابی و کمپ ماده ۱۶ نیشابور گفت: این سوال را باید از مدیر مرکز پرسید  ولی آنچه که ما شنیده ایم عدم پرداخت به موقع یارانه هایی است که وعده آن ها را دولت مردان به انها داده اند.انچه که ما بیشتر از همه می شنویم عدم پرداخت یارانه یا تاخیر در پرداخت یارانه ها و تاخیر در پرداخت سهم تعیین شده برای دستگاه های متولی می باشد که مطابق قانون در هزینه های این مراکز برایشان نقش و سهمی در نظر گرفته شده است.

 

وی در مورد اقدامات لازم برای بازگشت این افراد به اجتماع گفت: در واقع مراکز موضوع ماده ۱۶ یا ۱۵ برای شروع فرایند حل مشکل لازم هستند اما کافی نیستند. تا زمانی که فقط به فکر درمان اعتیاد باشیم و فرایندهای درمان و پاک شدن را در بازه های زمانی یک ماه یا دوماه یا سه ماه انجام دهیم ولی عملا اقدامی در جهت اشتغال و برقراری ارتباط عاطفی و تغییر در رویکرد اجتماع نباشند  اجزا این جدول اجزا کاملی نخواهد بود. وی ادامه داد: با این اقدام اولیه در جهت بهبودی صرفا یک مقطعی این افراد از جامعه فاصله داده می شوند و بعد از مدتی چون سایر این حلقه های زنجیر به موقع کنار هم چیده نمی شوند متاسفانه برخی از آنان دوباره به فرایند اعتیاد رجعت میکنند بنابراین هر مجموعه ای بایستی علاوه بر درمان در موضوع باز اجتماعی شدن این افراد نیز باید کمک کند و به شرح وظایفش عمل کند.

حسینی اظهار کرد: این موضوعات عموما در حوزه ی دستگاه های اجرایی مسئول است و نهاد تعلیم و تربیت، نهاد خانواده، دستگاه های تعیین کننده ی اشتغال و دستگاه های فرهنگی و آموزشی در این موارد بسیار تاثیر گذار هستند.