ملی‌پوش تیم ملی شنای ایران درباره مشکلات تمرین قهرمانی‌ در شهرش گفت: با اینکه من در شهر خودم تنها ورزشکار حرفه‌ای و جهانی‌ام که در آستانه ورود به المپیک قرار دارم، از ورودم به استخر جلوگیری شد.
سینا غلامپور در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی ایرنا در خصوص اردوی آماده‌سازی تیم ملی شنا ایران که برای اعزام به مسابقات انتخابی جهان ترکیه آماده می‌شوند، اظهار داشت: تیم جوانی داریم که رکورددارهای ملی در آن هستند. کسانی که موفق شدند در چند ماه گذشته بهترین عملکرد را داشته باشند، رکورد ورودی اعزام به مسابقات ترکیه را کسب کنند و زمان‌های ثبت شده آن‌ها کمتر از دو درصد بالای رکوردهای ورودی B قهرمانی جهان ۲۰۲۳ بوده است، برای این مسابقات اعزام می‌شوند. من خودم رکورددار ۱۰۰ متر آزاد ایران هستم و حالا تمام تلاشم را می‌کنم تا در مسابقات جهانی نیز کسب مقام کنم.
ملی‌پوش شنای ایران درمورد هزینه‌های ورزش حرفه‌ای عنوان کرد: هر ورزشکاری مکمل‌هایی نیاز دارد ولی الان از خرج خوراک خودمان هم بر نمی‌آییم. قراردادهای لیگ بسیار ناچیز است و ما را تامین نمی‌کند. به نظر من شنا پیشرفته‌ترین ورزش دنیاست و شناگران به علت آمادگی جسمانی بالا می‌توانند در خیلی از رشته‌های دیگر نیز حرفی برای گفتن داشته باشند. ما تجهیزات و مسایل زیادی مثل دوربین‌های آنالیز داریم که نیازمند هزینه بالاست اما به علت فقدان امکانات مجبوریم با گوشی و کیفیت خیلی ضعیف‌تر کار خودمان را پیش ببریم و بدانیم که چطور باید برای نتیجه بهتر شنا کنیم.
وی ادامه داد: طبق برنامه‌های تیم ملی برای نتیجه بهتر هرکسی با مربی شخصی خودش و در استخری که پایگاه قهرمانی استانش باشد، تمرین می‌کند و در رقابت‌ها خودش را نشان می‌دهد اما این کار با تمام سودهایی که دارد، هزینه خودش را نیز دارد که بر دوش ورزشکار می‌افتد. فدراسیون باید بودجه کمی که دارد را بین رشته‌ شنا، شیرجه و واترپلو تقسیم کند و خیلی مقصر نیست. چیزی که ما را اذیت می‌کند، تبعیض بین فوتبال و رشته‌های دیگر است. ما تنها با عشق خوددمان این ورزش را ادامه می‌دهیم و درآمدی برای ما ندارد تا زندگی خودمان را بگردانیم. در دنیا گران‌ترین بلیط مسابقات المپیک برای رشته شنا است اما در ایران بهایی به مسابقات آن داده نمی‌شود.
غلامپور بخشی از مشکلات تمرینش را اینطور شرح داد: من نیشابوری هستم و زمان طولانی در شهر خودم تمرین می‌کردم اما چند وقت پیش با اینکه من در شهر خودم تنها ورزشکار حرفه‌ای و جهانی‌ام که در آستانه ورود به المپیک هستم، از ورودم به استخر جلوگیری شد. هیچ مسئولی پاسخگوی من نیست تا پیگیری کنم و این مشکل را حل کنم. مجبور شدم برای تمرین به مشهد بروم و هزینه‌هایم چند برابر شده و تنها دلیل ماندنم پای این ورزش عشق و علاقه‌ام به آن است. متاسفانه به علت دیده نشدن، اسپانسرها سمت ما نمی‌آیند و راهی به جز هزینه‌ شخصی برای ما نمانده است.
وی افزود: روزانه نیازمند ۲ وعده تمرین هستیم و برای تامین انرژی، هزینه خوراک بالایی داریم. از طرف دیگر انقدر زمان برای تمرین می‌گذاریم که دیگر وقتی برای کار کردن نداریم تا کسب درآمد داشته باشیم. به عبارتی بچه پولدارها در ورزش حرفه‌ای موفق‌تر هستند. ما برای تیم ملی تلاش می‌کنیم نه برای تفریح. من اولین شناگری بودم که سریع‌ترین رکورد ایران را در مسافت کوتاه کسب کردم و همچنان به تلاش ادامه می‌دهم و پای تعهد به رشته‌ام هستم و تنها خواسته‌ام توجه است.