سودابه جعفری مدیر مسئول
انتصاب دکتر غزاله دوست‌پرست به عنوان سرپرست دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، یک گام مهم در مسیر برابری جنسیتی در ساختارهای مدیریتی نظام سلامت ایران محسوب می‌شود. اما این انتصاب با چالش‌ها و فرصت‌هایی همراه است که از یک سو فرصت‌های تازه‌ای را برای توسعه و بهبود در حوزه بهداشت و درمان فراهم می‌کند و از سوی دیگر، به دلیل شرایط خاص و ساختارهای فعلی نظام سلامت کشور، آزمونی جدی برای ارزیابی اثربخشی و کارآمدی مدیریت زنان در این بخش مهم از دولت جدید خواهد بود.
۱. چالش نیروی انسانی و زیرساخت‌های درمانی ناکافی
یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش‌روی دکتر دوست‌پرست در مدیریت دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، مساله کمبود نیروی انسانی متخصص و همچنین ضعف زیرساخت‌های درمانی و بهداشتی این شهر است. شهر نیشابور به عنوان یکی از مراکز جمعیتی مهم در استان خراسان رضوی، نیازمند دسترسی به خدمات درمانی باکیفیت و مجهز به فناوری‌های پیشرفته است، اما کمبود پزشکان متخصص، پرستاران و کادر درمانی ماهر باعث شده است که کیفیت خدمات کاهش یابد و زمان دسترسی بیماران به خدمات درمانی طولانی‌تر شود.
علاوه بر این، زیرساخت‌های بیمارستانی و تجهیزات پزشکی این شهر نیازمند به‌روزرسانی و ارتقاء است، چراکه امکانات فعلی پاسخگوی حجم بالای مراجعان و بیماران نیست. این مشکل، بویژه در شرایط بحران مانند شیوع بیماری‌های واگیردار، به شکل برجسته‌تری خود را نشان می‌دهد. فراهم‌آوردن زیرساخت‌های بهداشتی و تجهیزات درمانی پیشرفته، نیاز به جذب سرمایه و تخصیص بودجه‌های قابل توجه دارد که در شرایط محدودیت بودجه‌ای، چالشی مهم برای دکتر دوست‌پرست محسوب می‌شود.
۲. پیچیدگی‌های بودجه و تخصیص منابع مالی
یکی دیگر از مسائل کلیدی که سرپرست جدید دانشگاه علوم پزشکی نیشابور با آن مواجه است، مشکلات بودجه‌ای و نیاز به مدیریت مؤثر منابع مالی است. با وجود اهمیتی که حوزه بهداشت و درمان در جامعه دارد، این بخش همواره با محدودیت‌های بودجه‌ای مواجه بوده است. برنامه‌های توسعه‌ای و ارتقاء کیفیت خدمات درمانی نیازمند بودجه‌های کلان هستند، اما تخصیص ناکافی منابع مالی به دانشگاه‌های علوم پزشکی، اجرای این برنامه‌ها را با مشکلات جدی مواجه کرده است.
دکتر دوست‌پرست نیاز دارد تا با شفافیت و کارآمدی در تخصیص منابع مالی، به ارتقاء سطح کیفیت خدمات و اجرای برنامه‌های بهداشتی بپردازد. همچنین می‌تواند از طریق ارتباط و هماهنگی با وزارت بهداشت و مسئولان استانی، امکان جذب بودجه‌های بیشتر و بهره‌برداری از فرصت‌های اقتصادی در بخش سلامت را بررسی و پیگیری کند.
۳. انتظارات فرهنگی و اجتماعی از مدیریت زنان
انتصاب دکتر دوست‌پرست به عنوان نخستین زن در سمت مدیریت دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، در جامعه محلی و در سطح ملی با انتظارات خاصی همراه است. در یک جامعه سنتی که حضور زنان در مناصب عالی و مدیریتی هنوز محدود است، عملکرد موفقیت‌آمیز دکتر دوست‌پرست می‌تواند الگویی مؤثر برای پذیرش گسترده‌تر زنان در سطوح مدیریتی باشد.
این انتظارات، همزمان فرصتی و هم چالشی جدی برای او به شمار می‌رود. از یک سو، او باید با تلاش و نوآوری‌های مدیریتی خود، توانمندی‌های زنان در عرصه مدیریت را به اثبات برساند و از سوی دیگر، نیاز دارد تا با مدیریت دقیق و متوازن، از دخالت‌های جنسیتی و محدودیت‌های احتمالی جلوگیری کند. در این زمینه، ایجاد برنامه‌های آموزشی و ترویجی جهت جلب حمایت عمومی و همچنین افزایش مشارکت زنان در حوزه‌های مدیریتی و بهداشتی، از جمله اقداماتی است که می‌تواند نتایج مثبتی در پی داشته باشد.
دکتر دوست‌پرست برای اجرای بهینه و کارآمد سیاست‌های مدیریتی و برنامه‌های توسعه‌ای خود، نیازمند کاهش موانع و تسریع روندهای اداری است. بهبود ساختارهای ارتباطی و افزایش تعامل بین واحدهای مختلف دانشگاه علوم پزشکی و همکاری با نهادهای مرتبط است. به‌علاوه، ایجاد سیستم‌های مدیریتی شفاف و پاسخگو و افزایش تعامل بین دانشگاه و جامعه، گامی مثبت در راستای بهبود این چالش‌ها خواهد بود.
۴. توسعه برنامه‌های بهداشت عمومی و آموزش همگانی
یکی از مسائلی که در اولویت قرار دارد، ارتقاء سطح سلامت عمومی و آگاهی‌بخشی به جامعه در زمینه مراقبت‌های بهداشتی و پیشگیرانه است. بسیاری از بیماری‌ها و مشکلات بهداشتی که در نیشابور شیوع دارند، از طریق برنامه‌های پیشگیرانه و آگاهی‌بخشی قابل کنترل هستند. سرپرست جدید دانشگاه می‌تواند با تکیه بر آموزش‌های همگانی، تقویت فرهنگ بهداشت و راه‌اندازی برنامه‌های پیشگیری، به کاهش بار بیماری‌ها و کاهش هزینه‌های درمانی کمک کند.
کلام آخر
دکتر غزاله دوست‌پرست در دوره‌ای مهم و حساس مسئولیت دانشگاه علوم پزشکی نیشابور را برعهده گرفته است. عملکرد او نه‌تنها به عنوان نخستین مدیر زن این دانشگاه بلکه به عنوان مدیری از نسل جدید که تحت حمایت دولت پزشکیان منصوب شده، می‌تواند الگویی برای سیاست‌گذاری‌های آینده در حوزه مدیریت بهداشت و درمان باشد. موفقیت یا شکست وی می‌تواند تأثیر عمیقی بر نگرش عمومی نسبت به کارآمدی و توانمندی زنان در مدیریت‌های کلان داشته باشد.
توصیه‌هایی که می‌تواند به موفقیت بیشتر سرپرست جدید کمک کند عبارتند از:
افزایش سرمایه‌گذاری و جذب منابع مالی: دکتر دوست‌پرست می‌تواند با برقراری ارتباط با نهادهای مالی و جذب سرمایه‌گذاری‌ها، از منابع مالی برای توسعه زیرساخت‌های درمانی بهره‌برداری کند.
اصلاح ساختارهای بوروکراتیک: کاهش بروکراسی و بهبود فرآیندهای اداری، موجب تسریع اجرای برنامه‌ها و پاسخگویی بهتر به نیازهای بیماران می‌شود.
توسعه برنامه‌های بهداشت همگانی: اجرای برنامه‌های پیشگیرانه و آموزش‌های عمومی در زمینه سلامت، می‌تواند میزان ابتلا به بیماری‌ها و نیاز به درمان‌های پرهزینه را کاهش دهد.
استفاده از ظرفیت زنان در مدیریت: دکتر دوست‌پرست می‌تواند با افزایش مشارکت زنان در سطوح مختلف مدیریتی دانشگاه، زمینه‌ساز تحولات مثبت در نگرش‌های اجتماعی و ایجاد فرهنگ حمایتی از مدیریت زنان باشد.
به‌طورکلی، موفقیت دکتر دوست‌پرست در این مسیر می‌تواند سرآغازی برای تغییرات مثبت در نظام بهداشت و درمان کشور و نمونه‌ای الهام‌بخش برای حضور زنان در سطوح مدیریتی باشد.
