نیشابور به اندازه شیراز پرآوازه نیست؛ چرا؟
هفته گذشته طی ۲روز پردیس سینمایی مجتمع تجاری مهدوی به مناسبت اکران فیلم سگبند میزبان مهران احمدی کارگردان و بازیگر نیشابوری به همراه حمید اکبری نویسنده جوان فیلمنامه فیلم سگبند بود.
هوای شعر ابری ست
سمیه جمالی، متولد و ساکن تهران، کارشناسی باستانشناسی از دانشگاه تهران، در دوره نوجوانی داستان و شعر مینوشتم بیشتر اشعارم کلاسیک و در قالب غزل و دوبیتی بود. داستان میفرستادم برای مجلات سروش بهصورت مکاتبهای نقد میشد و گاهی چاپ. در دوره دانشگاه و تا همین اواخر تئاتر کار میکردم بیشتر کارگردانی و دستیار کارگردان و کمتر بازیگری. سال ٩٧ بهصورت جدی دوباره برگشتم به نویسندگی و ادبیات. اولین مجموعه شعرم که گزیده اشعار سپید کوتاه من هست در سال ٩٩ چاپ شد. الآن بیشتر داستان مینویسم و همت اصلی من روایتهای غیرداستانی و نان فیکشن هست؛ اما چند فیلمنامه نوشتم که ساختهشده و در نشریات و سایتهای مختلف همقلم میزنم. کارگاه و کلاسهای مختلف شرکت میکنم و ادبیات رو بسیار جدی دنبال میکنم برای داستاننویسی برنامه دارم. از شرکت در کلاسها و مطالعات فلسفی تا مطالعه و کاربر متون کهن با امثال استاد میر شکاک
داستان راهیابی تئاتر نیشابور پس از ۳۳ سال به جشنواره فجر
محسن مسعودی فر دانش آموخته رشته ادبیات نمایشی است. همچنین سه سال مسئول هنرهای نمایشی شهرستان نیشابور و یک دوره عضو سیاست گزاری تاتر شهرستانهای خراسان رضوی و دو دوره عضو هیئت مدیره انجمن نمایش شهرستان بوده است. وی حدود ۲۰ سال است که به صورت حرفهای تئاتر کار میکند و گروه نمایشی تئاتر جوان به مسئولیت ایشان ثبت هنرهای نمایشی کشور شده است.
جایگاه نامعلوم نیشابور در جشنواره تئاتر
در دوران اخیر بازنمایی توانمندیهای خاص در حوزههای هنری خصوصاً تئاتر موجب شده است بسیاری بر آن باشند که دوران هنر در حوزههای متفاوت بهنوعی سر آمده یا ازیادرفته است.