هر نوع هیجان زودگذر در شعر مسمومیتی ایجاد می کند که سال ها باید با پادزهر نقد به سراغ درمان آن رفت و فقط تفکیک کرد شعر را از شر و ور. شجاعت های اخلاقی در راستای استقلال فکری می تواند راهی باشد به سمت جهان شاعری.