«هیچوقت دوستش نداشتم و سعی نکردم باهاش کنار بیام، اما قرنطینه و مریضی مادر بالاخره منو وادار کرد همزمان با فشار کارهای خودم، خانه‌تکانی هم بکنم، تمام مدت به خانم هایی فکر می‌کردم که هم کار بیرون می‌کنند و هم کار خونه و بچه‌داری و …. همسرشون هم همکاری و همراهی نمی‌کنه، فاجعه و دردناکه …خسته‌کننده، تمام نشدنی، بدترین قسمتش اینه که بقیه فکر می‌کنن جز وظایفته! من فکر میکنم مدام پرداختن به کار خانه زنان رو افسرده می‌کنه. خانومایی که صبح تا شب کنج آشپزخانه و بشور و بساب میکنن واقعا تمرکز ندارن. انگیزه برای تغییر و یادگیری مهارت جدید ندارند و بی‌هدف روز رو به شب می‌رسونن.»