گفتوگو با خواننده نیشابوری به بهانه اجرای کنسرت پس از سالها دوری از صحنه اول و آخر علاقه دارم خیام بخوانم
شعر سپید عاشقانه های نارنجی در رقص خاطرات
واقعیتهای دور از ذهن از زاویه خیال
یادداشت های روزنوشت
ما هیچ وقت پیر نمی شویم
شعر امروز به انتخاب دبیر بخش ادبی
تنم که از مرگ نترسیده
شعر فارسی به انتخاب دبیر بخش فرهنگ و ادب
بی ملاحظه
شعر و تصویر زمانه می تواند تسلا بخش باشد آن زمان که در ارجاع به جامعه بتوان آن را جست.
نت های سرگردان
معرفی مجموعه غزل از سروده های یک پزشک که هم با فیزیک انسان ها سر و کار دارد و هم با کلمات به سراغ عالم متافیزیکی آدمیان می رود.
لوییز گلوک
لوییز گلوک، شاعر آمریکایی؛ برنده جایزه نوبل ادبیات در سال 2020
هوای شعر ابری ست
سمیه جمالی، متولد و ساکن تهران، کارشناسی باستانشناسی از دانشگاه تهران، در دوره نوجوانی داستان و شعر مینوشتم بیشتر اشعارم کلاسیک و در قالب غزل و دوبیتی بود. داستان میفرستادم برای مجلات سروش بهصورت مکاتبهای نقد میشد و گاهی چاپ. در دوره دانشگاه و تا همین اواخر تئاتر کار میکردم بیشتر کارگردانی و دستیار کارگردان و کمتر بازیگری. سال ٩٧ بهصورت جدی دوباره برگشتم به نویسندگی و ادبیات. اولین مجموعه شعرم که گزیده اشعار سپید کوتاه من هست در سال ٩٩ چاپ شد. الآن بیشتر داستان مینویسم و همت اصلی من روایتهای غیرداستانی و نان فیکشن هست؛ اما چند فیلمنامه نوشتم که ساختهشده و در نشریات و سایتهای مختلف همقلم میزنم. کارگاه و کلاسهای مختلف شرکت میکنم و ادبیات رو بسیار جدی دنبال میکنم برای داستاننویسی برنامه دارم. از شرکت در کلاسها و مطالعات فلسفی تا مطالعه و کاربر متون کهن با امثال استاد میر شکاک
هم شاعر هم شعر در باب شعر و شاعران معاصر نوشتهی سایه اقتصادی نیا
معرفی کتاب های قابل!
شاعر و نویسنده، باشرف و شعور زنده است
یادداشت های ادبی