ریحانه نجدی
در کشور «آن‌ها» حتی به‌اندازه انگشتان دست در هر شهر زندانی نیست، «آن‌ها» می‌فهمند که باید به طبیعت احترام گذاشت، به نوعی شاید طبیعت هم طبیعت طبیعتی هم طبیعت طبعی باشد «آن‌ها» برای هر کار در حوزه های فرهنگ و ادب برنامه‌ریزی طولانی‌مدت دارند، «آن‌ها» …
صدای انتقاد از هر طرف شنیده می‌شود. صدایی که فرهنگ «آن‌ها» را به گوش می‌رساند. صدای خرّمی «آن‌ها» در حوزه ارائه کتاب و رسانه آن‌قدر زیاد است که گوش ما را کر کرده است .
شاید بپرسید” آن‌ها ” چه کسانی هستند آن‌ها همان مردمی هستند که شاید در عرض‌های جغرافیایی متفاوت و دور و یا شاید در همین خاور نزدیک‌اند کسانی که در راستای پویایی زبان و ادب، کمربسته‌اند به تلاش، برای راحتی جان‌ها آن‌هم بامطالعه تا روحشان را بپرورانند و اسباب راحتی جسمشان را فراهم کنند
جالب است می‌توانم بدانم چه کسی از فرهنگ آن‌ها دم می‌زند؟ که چگونه زندان‌های ذهن و زبانشان اصلاً یا به جود نمی‌آید یا کلاً خالی است؟ باید بگویم صاحب‌نظران جامعه‌ای با گذشته غرورآفرین (که ما باشیم) می‌توان گفت حتی از آخرین وقت مطالعه‌شان ۲۴ ساعت می‌گذرد. شاید به نظر شما ۲۴ ساعت که چیزی نیست. اما زمان زیادی است برای همان «آن‌ها» چون معتقدند که با افرادی که بیش از ۲۴ ساعت از خواندن آخرین کتابشان گذشته نباید گفت‌وگو داشت. زمان زیادی در مترو می‌نشینیم و فقط گوشمان را پر می‌کنیم از هیاهو، در اتوبوس فقط نگاهمان را بدون هدف به اجسام می‌دوزیم، به این وقت‌های ِمرده نگاه کن صدها کتاب‌خوانده می‌شود و یا شاید شنیده می‌شود در مرده‌ترین زمان‌های ما اگر بخواهیم.مردمی چنین که گذشته‌شان را می‌توانند به رخ جهان بکشند چرا باید اکنون نور فرهنگشان کمی کم سوتر شده باشد ؟ چرا برنمی‌خیزند تا آینده‌ای غرورآفرین‌تر از گذشته‌شان را رقم بزنند.
به این فکر کن که چند کلمه گاهی می‌تواند سرنوشتی زیباتر را برایت به ارمغان بیاورد.
اگر بخواهیم صدها فکر و اندیشه را شکل می‌دهیم و گسترش می‌دهیم نگاه‌هایی را که به افق‌های دور می‌نگرند و پس از چند سال که دورهم نیست می‌بینیم همان «آن‌ها» ما را به فرزندانشان به‌عنوان الگوی پیشرفت نشان می‌دهند. به امید روزی که کشوری غنی از فرهنگی ریشه‌دار، میانگین مطالعه‌اش با دقیقه سنجیده نشود و ملاک فرهنگ باشد برای همه آن‌ها.
- نویسنده : ریحانه نجدی
- منبع خبر : خاتون شرق
