سعید صفارائی
هنگامی که این مقاله را می‌نویسم تنور انتخابات مجلس گرم‌گرم است اما روزی که آن را می‌خوانید انتخابات با هر کم و کیفی که موضوع این نوشته نیست و همه به آن آگاهیم برگزار شده است و نمایندگان جدید مردم در تدارک پوشیدن ردای وکالت و حضور در خانه ملت هستند.
در آغاز کار دوازدهمین دوره مجلس یادآوری چند نکته به نمایندگان جدید نیشابور بزرگ ضروری است.
حضرات گرامی به هر شکلی که بود وارد مجلس شدید و افتخار خدمتگزاری مردم نیشابور بزرگ و ملت ایران نصیب شما شد، مبارک‌تان باشد.
در همین ابتدا می‌بینید چندین بار از عبارت نیشابور بزرگ استفاده کرده‌ام تا یادتان باشد هرچند به حکم برخی ضرورت‌ها نیشابور گرفتار مرزبندی‌های سیاسی شد اما هیچ‌گاه این روح یگانه از جان‌ها و دل‌ها پاک نخواهد شد همان طور که خاطره انتزاع چند روستای نیشابور هنوز از خاطره‌ها محو نشده پس این نکته را آویزه گوش کنید و برای وحدت و همدلی و توسعه نیشابور بزرگ بکوشید، مبادا گرفتار نگاه‌های محدودگرایانه و تفرقه‌آمیز بشوید که از این‌محل سودای کسب ثروت و قدرت دارند.
نمایندگان محترم نیشابور بزرگ همین ابتدای کار بفرمایید برنامه شما در چهار سال پیش رو چیست؟ اولویت شما کدام است؟
گمان نکنید وعده‌هایی که به مردم دادید و آنچه روی پوسترها و در اعلامیه‌ها و اطلاعیه ها نوشتید از یاد مردم خواهد رفت.
به همین خاطر خوب است نسخه‌ای از آنها را قاب بگیرید و در دفتر کار یا در منزلتان نصب کنید که همواره جلوی چشمتان باشند و آنها را فراموش نکنید، مانند آن سلطانی که لباسهای چوپانی‌اش را پس از رسیدن به حکومت در کمد لباس‌هایش گذاشته بود و هر از چندی به آنها نظری می‌انداخت تا یادش نرود چوپان بوده و جامه سلطانی جامۀ موقت است.
اما عزیزان شما به جز قول‌ها و وعده‌هایی که داده‌اید و بیشتر آنها مصرف منطقه‌ای دارد مانند ساختن کوره راهی میان دو روستای دورافتاده یا پیگیری ارتقای روستایی به شهر و شهری به شهرستان و بخشی به مرکز، وظایف بزرگتری بر عهده دارید و پس از آنکه بر کرسی بهارستان جلوس فرمودید دیگر نماینده این شهرستان و آن منطقه نیستید، نماینده ملت ایران هستید.
اگرچه شما میراث‌دار ساختار و ذهنیت نادرست و ناسالمی هستید که برخی نمایندگان ملت پیش از شما به جا گذاشته‌اند و جایگاه نماینده ملت را تا حد نماینده بخش و منطقه فروکاسته‌اند اما شکستن این نگاه و تابو؛ جرات و جسارت می‌خواهد و نخستین کسی هم که قدم در این راه بگذارد آماج حملات و تهمت‌ها قرار می‌گیرد، مگر بر سر مدرس و مصدق و علامه دهخدا چه آمد؟ اما این راهی است که شما با علم و آگاهی قدم در آن گذاشته‌اید و شرط اول قدم آن است که با خودتان صادق باشید و سنگ‌هایتان را با خودتان وابکنید و حسابتان را با خودتان صاف کنید.
وظیفه اصلی شما به عنوان نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایران است، اصلی‌ترین وظیفه شما برداشتن یا سبک کردن بارهایی است که نمایندگان پیش از شما با قانونهای که تصویب کردند بر دوش مردم گذاشته‌اند. فهرست کوتاهی از آنها را ملاحظه بفرمایید: تورم، بیکاری، رکود اقتصادی، ضعف سرمایه‌گذاری، کشیده شدن ته ماندۀ رمق اقتصاد به سوی فعالیتهای مالی و پولی و به فراموشی سپردن تولید، وضعیت بحرانی محیط زیست، وضعیت بحرانی آب در سراسر کشور و به خصوص در دشت نیشابور، خط فقر، برقرار نبودن عدالت مالیاتی، فاصله میان مواد و محتوای درسی و شیوه تدریس در مدارس و دبیرستانها و دانشگاه‌ها در مقایسه با دنیای پیشرفته امروز، معضلات بخش فرهنگ از دیدگاه پدیدآورندگان آثار؛ وجود متولیان بدون شناسنامه‌ای که در همۀ امور به ویژه در امور اقتصادی و بازرگانی دستی دارند ولی مسئولیت قانونی ندارند، همین ماجرای فیلترینگ بی فایده با هزینه‌های کمرشکنش که از کیسۀ ملت برای محدود کردن ملت خرج می‌شود؛ لابد چون ملت خودش شعور ندارد درست و نادرست را تشخیص بدهد و ….
همه اینها برعهده شماست.
چه برنامه‌ای برای خلاص کردن گریبان ملت از این وضعیت و بن‌بست‌های مهلک دارید؟
امروز که قیمت هر بشکه نفت خام به حدود ۸۰دلار رسیده و زیر بار تورم و تحریم کمر ملت شکسته اما این
مردم نجیبانه صبر می‌کنند و باز هم پای صندوق‌های رأی رفتند تا به واسطه شما روزنه امیدی در این اوضاع و احوال پیدا کنند.
برای اینکه امید دل این مردم ناامید نشود چه برنامه‌ای دارید؟ مبادا باز حرف‌های آن کسانی که تحریم‌ها را نعمت خوانند تکرار کنید چرا که فقط برای جیب نانجیب خودشان نعمت بود.
مبادا فردا روزی بفرمایید مگر من چه کاره‌ام؟!
شما اگر کاره‌ای نیستید چرا برای به دست آوردن این کرسی این همه به آب و آتش زدید؟
اگر کاره ای نیستید وجدان به شما حکم می کند همین فردا صبح استعفا بدهید و در توضیح علتش هم بگویید که از انجام وظایف نمایندگی ناتوانید.
به فکر آسایش و رفاه ملت و منافع ملی و به دنبال آزادی‌های مصرح در قانون اساسی برای ملت باشید.
به یاد داشته باشید بر کرسی‌هایی تکیه می‌زنید که پیش از شما بزرگان و نام‌آورانی هم‌چون مدرس بر آن تکیه زد که در برابر سردار سپه ایستاد و به شاه شدن او رأی نداد و جانش را در این راه فدا کرد.
نمایندگانی مانند مصدق داشتیم که به دهان شیر رفتند و نفت را به رغم خواست انگلیس و آمریکا و حتی شوروی، ملی کردند یاد اینان تا ایران باشد در باد ملت ایران زنده است.
این نمایندگان کجا و نماینده‌ای که به دنبال گرفتن مجوز پمپ بنزین و موافقت اصولی برای تغییر کاربری زمین است کجا!
این نمایندگان اصلا خبری از جایگاه و شان نمایندگی ندارند.
در سخنرانی‌ها و کلیپ‌های برخی از کاندیداهای محترم که پیش از این تجربه نمایندگی مجلس را داشتند می‌شنیدم که تجربه نمایندگی را از نقاط قوت خود می‌شمردند و با این عبارت که نماینده جدید تا وقتی راه در مجلس را یاد بگیرد دوره‌اش تمام شده؛ سایر رقبا را تحقیر می‌کردند، قصد ورود به این بحث را ندارم اما گذراندن یک دوره آموزشی جامع و کامل برای نمایندگان جدید ضروری است و حتی اگر این دوره هم برگزار نشد لازم است نمایندگان محترم حتما از مشاوره مشاوران متخصص در بخش‌های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی استفاده کنند.
همین روزها که هنوز شور و هیجان ورود به مجلس فروکش نکرده از این مدت اندک باقی‌مانده نهایت استفاده را ببرید و قانون اساسی را برای یک بار هم شده به طور کامل و دقیق بخوانید.
البته برخی نمایندگان مجلس در روزهایی که نامزد ورود به مجلس هستند شور و هیجان بسیاری از خود نشان می‌دهند ولی گروهی از آنان پس از این که وارد مجلس می‌شوند گویی کارشان تمام شده و به استراحتی چهار ساله آمده‌اند.
دورۀ نمایندگی دوره استراحت نیست دوره تلاش تا سر حد فداکاری و تا پای جان در راه تحقق خواسته‌های ملت است.
شما میراث‌دار همه خوبی‌ها و بدی‌های سیاست‌های همه دولت‌های قبلی هستید و از این به بعد همه این مسائل صد درصد به شما مربوط است و اصولا کار مجلس این است که همه این مسائل را حل کند.
فقر و بیکاری امروز یکی از چالش‌های اصلی دولت است.
بیکاران به اندازه یک ارتش شورشی پتانسیل شورش اجتماعی دارند، فکری بفرمایید. البته فکر و راه حل این نیست که پلیس را با پیشرفته ترین وسایل مهار این شورشهای احتمالی مجهز کنید؛ فکر این که چرخ تولید این‌مملکت را راه بیندازید.
مردم از مجلس عدالت گستری می‌خواهند و عدالت گستری نه دادن شعار عدالت‌خواهی بلکه جسارت و احساس مسئولیت می‌خواهد.
شادروان کیومرث صابری روی جلد یکی از شماره‌های گل آقا کاریکاتوری گذاشته بود که نماینده مجلس با موتور سیکلت وارد مجلس می شود و با اتوموبیل بنز خارج می‌شود این اگر واقعیت داشته باشد که خیلی بد است.
شما آمده‌اید فکری به حال و روز مردم بکنید نه این که گلیم خود را از آب بکشید.
مجلس شورای اسلامی قوه مقننه است قوه قانونگذاری است و قوه مجریه و قوه قضاییه اجراکننده قوانینی هستند که این مجلس تصویب می‌کند.
مجلس اقتدار نظارت دارد ابزارهایی و اختیارهایی مانند «سؤال» و «استیضاح» و دادن رأی اعتماد و رأی عدم اعتماد را در اختیار دارد، دیوان محاسبات و کمیسیون اصل ۹۰ هم دارد و با این اختیارات و مجوزهاست که مجلس در رأس امور است و کلام آخر ملت حق دارد خوب و بد این کشور را از چشم تک تک نمایندگان مجلس ببیند، ناامیدمان نکنید.
