گفت‌وگو از:  مسعود اصغرنژادبلوچی

عاطفه کاهانی هستم متولد مهر ۱۳۷۰، متأهل هستم و صاحب ۲ فرزند دختر و پسر. از حدود ۵ سال پیش اولین بار پیش آقای سید جواد حسینی رفتم برای تست، حدود ۵ یا ۶ ماه بعد به مؤسسه پیشگامان رفتم در یک گروه خانم یک متن مذهبی به نام کربلایی … کار کردیم، بعد در کنار خانم سحر کاهانی یک نمایشنامه به نویسندگی فهیمه اندیشمند شروع کردیم کار کردیم و بعد یک فیلم کوتاه برای موسسه پیشگامان بازی کردم و بعد از آن چند کار صدا کردم. گروه هنری اقاقیا کتاب صوتی، کار کردم؛ و بعد کلاس های بازیگری سید جواد حسینی استاد عزیزم شرکت کردم؛ و بعد تئاتر کودک و طنز بازی کردم در نیشابور مشهد فاروج، تهران. در فیلم صندوقچه فیروزه قسمت دوم به بعد طراح صحنه و بازی کردم. یک فیلم‌نامه کوتاه نوشتم به سرپرستی مجید استیلایی و در شروع ساختش هستم.

در جشنواره نمایشنامه خوانی ۹۷ نیشابور، نمایشنامه خرس را کارگردانی و بازی و طراحی صحنه کردم و جایزه بازیگری زن سوم و کاندیدای کارگردانی و کاندیدای طراحی صحنه و کاندیدای بازیگری مرد و برگزیدگی بازیگری مرد را از خود کردیم و بعد از آن در ۶ مرداد در شنبه های خوانش مشهد شرکت کردیم…و در حال حاضر قصد اجرای صحنه ای نمایشنامه خرس اثر آنتوان چخوف را دارم…یک فیلم کوتاه به کارگردانی آقای سروری بازی کردم. عروسک گردانی و صدای عروسک هم کار کردم. امسال وارد دانشگاه می شوم برای رشته کارگردانی در مشهد.

تئاتر در نگاه ایرانی ها چه جایگاهی دارد؟ از پیشینه تا کنون؟

تئاتر در شهر نیشابور ایرادهای زیادی دارد البته من هنوز خیلی کوچک هستم که بخواهم این مسائل را بازگو کنم، تئاتر در شهر ما نقطه ضعف های زیادی دارد، چون آموزش خوبی نیست، سالن خوب نیست، مردم علاقه ای به تئاتر خوب نشان نمی دهند، مردم بیشتر دوست دارند بخندند و به نمایش های طنز بیشتر تکیه می کنند، اگر آموزش دقیق‌تر و سالن‌های بهتر و پیشرفته‌تری در شهر ما باشد شاید خیلی از ایرادها گرفته بشود، البته ناگفته نماند اخیراً پیشرفت خیلی زیادی در تئاتر شهر به وجود آمده، بچه های تئاتر تلاش زیادی دارند به خاطر عشقی که به این حرفه دارند… جشنواره و اتفاقات خوبی افتاده است…ولی هنوز هم خیلی جای پیشرفت دارد و انشاء الله که به وجود بیاید، مردم و مسئولین پشتیبانی کنند…ما منتظر اتفاقات خوب هستیم… و همچنین به اندازه خودمان تلاش کنیم… ناگفته نماند جناب مسعودی فر رئیس اسبق انجمن نمایش زحمات زیادی کشیدند… انشا الله رئیس فعلی هم پیرو راه ایشان به بهتر شدن تئاتر شهرمان کمک کنند…در شهر جای یک بلک باکس خالی ست انشاالله کمک کنند و بلک باکس شهرمان هم ساخته بشود.

خواسته های یک بازیگر تئاتر چیست؟ به نظر شما چگونه می توان به یک بازیگر حرفه ای تبدیل شد؟

خواسته های یک بازیگر تئاتر آموزش است تا روز به روز به داشته‌هایش اضافه بشود، یک بازیگر تئاتر برای این که حرفه ای بشود به تلاش کوشش خودش، مطالعه کردن، دیدن شنیدن خوب، آموزش درست دیدن و همین طور یک بازیگر خوب یک کارگردان خوب هم می خواهد که بتواند راه درست و نشان بازیگر تازه کار بدهد. یک بازیگر تئاتر اگر دغدغه و علاقه‌اش تئاتر نباشد و فقط برای سرگرمی‌اش باشد هیچ‌وقت پیشرفت ندارد و هیچ‌وقت نمی‌تواند یک بازیگر حرفه‌ای باشد. تئاتر آرامش خاصی دارد و تا غرق اش نباشی نمی‌توانی این حس را درک کنی…البته ناگفته نماند که باید از مسیر سالم بروی جلو تا به هدف ات برسی اگر قرار باشد از مسیر غلط بروی نه ماندگاری و نه پیشرفتی داری، از مسیر درست بروی شاید دیر ولی به هدف می رسی.

جهان یک بازیگر تئاتر حول چه محوری می چرخد؟

جهان یک بازیگر تئاتر حداقل از دید من پیشرفت به جایگاه بهتر و رسیدن به هدف والای اش است، مهم نیست زندگی‌ات در چه شرایطی است مهم نیست چند سال داری، فقط باید تلاش کنی، به قول استاد قطب‌الدین صادقی کسی که هدف دارد نباید بیکار بنشیند و لازم است که مدام تلاش کند… جهان یک بازیگر تئاتر تلاش و کوشش برای هدفش است…

به عنوان یک زن در نقش مادر چه میزان از این هنر را در راستای تعلیم و تربیت فرزندان استفاده نموده اید؟

من برای هدفم می جنگم، به بچه های خودمم همین را می گویم که هر هدفی داشتند برای زندگی شان برایش بجنگند… حالا چه این هنر چه هر هنر دیگر

برای ما از جهان تئاتر در اجتماع زنان ایرانی حرف بزنید آن ها چگونه تئاتر را دنبال می کنند و برای آن چه جایگاهی قائل هستند؟

خب بستگی به علاقه آن ها دارد، اگر بانویی علاقمند باشد حتماً وقت می گذارد و حتماً تئاتر می بیند، ولی هنوز هم بعد این همه پیشرفت بانوهایی هستند که پا روی علاقه خود گذاشتند و نرفتند سراغ تئاتر، به خاطر تعصب‌هایی که هنوز در بعضی نقاط دیده می‌شود، ولی اگر بانویی دوست دارد تئاتر ببیند یا حتی بازی کند و واقعاً علاقه دارد باید پی گیر باشد و نباید درگیر تعصبات بشود ولی اگر بانویی تصمیم به عمل داشت باید برای هدفی مشخص تلاش کند.

به نظر شما چرا مردم کمتر تئاتر می‌بینند؟ چه به شکل اجرایی چه تصویری؟

نمی‌دانم دقیقاً واقعاً چرا نمایش زنده که حس و ارتباط مستقیم با تماشاچی دارد هنوز هم کمتر مردم نگاه می‌کنند، هنوز فرهنگ تئاتر خوب جا نیفتاده است خصوصاً در شهر نیشابور، البته در چند سال اخیر خیلی شرایط بهتر شده است.

به نظر شما سطح فرهنگ در حوزه تئاتر دیدن نزول کرده؟ مگر پیش‌ازاین مردم تئاتر می‌دیدند؟

کمی در این چند سال اخیر رشد داشته است، ولی هنوز هم عقب‌تر از شهرهای دیگر هستیم…بله مردم می‌بینند و مطمئن باشید با رشد بیشتر مردم بیشتر هم برای دیدن تئاتر تلاش می کنند. تلاشی که بچه های تئاتر دارند می کنند مطمئن باشید پیشرفت زیادی پشت سر دارد.