این موضوع نشان‌دهنده ظرفیت بالای استان در این رشته انفرادی است و در‌صورتی که مسئولان استان به این رشته توجه کرده و از آن حمایت کنند ورزشکاران استان هم می‌توانند در سطح بین‌المللی‌درخشان ظاهر شده و افتخارآفرین باشند. در هفته اخیر مسابقات لیگ دوچرخه‌سواری در رده‌‌‌‌های سنی بزرگسالان و جوانان به میزبانی مشهد برگزار شد که خوشبختانه خراسانی‌‌‌ها در این رقابت‌‌‌ها گوی سبقت را از حریفان ربودند و به مقام قهرمانی دست یافتند. بخصوص تیم دوچرخه‌سواری جوانان استان که علاوه‌بر این‌که در رشته پیست به مقام قهرمانی دست یافت، در رشته جاده هم، قهرمانی را از دست تبریزی‌‌‌ها پس از چندین سال درآورد و به نام خود ثبت کرد که در این افتخار‌آفرینی، نقش دوچرخه‌سواران نیشابوری خیلی زیاد بود. دوچرخه‌سوارانی که در طی چند سال اخیر با وجود کمبودها و مشکلات‌شان، همیشه در کشور مقام اول را به‌دست می‌آورند. این در‌حالی است که نیشابور فاقد پیست دوچرخه‌سواری است و آن‌ها بدون حامی مالی همیشه جزو قهرمانان این رشته هستند. به این بهانه‌گفت‌و‌گویی با چند تن از قهرمانان این رشته داشتیم که در ادامه تقدیم علاقه‌مندان می‌شود.
خطرات سفر به مشهد
یکی از ملی‌پوشان تیم دوچرخه‌سواری نیشابور درباره مشکلات موجود این رشته، می‌گوید: «تیم ما برای حضور در مسابقات این هفته در مشهد حتی لباس متحد‌الشکل نداشت که از لحاظ فنی برای شرکت در مسابقه از ما ایراد گرفتند، این مسئله قطعا از لحاظ روانی تاثیر زیادی روی ورزشکاران دارد.» ابوالفضل امین‌الرعایا که در مسابقات لیگ جوانان ۵ مدال طلا به‌دست آورد و ستاره مسابقات بود، می‌افزاید: «برای تمرین، هر روز باید به مشهد سفر کنیم که متاسفانه در فصل سرما با خطرات زیادی مواجه هستیم. حضور طولانی در خودرو هم بدن را دچار افت شدید می‌کند و نمی‌توانیم درست تمرین کنیم. شرایط اسکان در مشهد فراهم نیست و مجبور هستیم مجددا به نیشابور برگردیم که این هم مستلزم هزینه‌‌‌‌های زیادی است.»
وی با بیان این‌که ۳ سال است عضو تیم‌ملی شده، می‌افزاید: «۲ بار قرار بود، به مسابقات بین‌المللی جوانان اعزام شویم. ولی با توجه به این‌که ۳ نفر از نیشابور بودیم، امکان اعزام برای ما نبود. حتی برای حضور در رقابت‌‌‌‌های قهرمانی جوانان آسیا در کره‌جنوبی، به ما گفتند در صورت پرداخت هزینه مشکلی برای اعزام شما نداریم، اما ما توان پرداخت هزینهها را نداشتیم.» وی یکی از مشکلات عمده دوچرخه‌سواران را نبود حامی مالی عنوان می‌کند و می‌گوید: «ماهانه ۲ میلیون تومان فقط هزینه مکمل ما می‌شود و از طرفی هزینه‌‌‌‌های دوچرخه هم بسیار بالا‌ست که از عهده این هزینهها بر‌نمی‌آییم. ورزشکاران دیگر استان‌‌‌ها با داشتن حامی مالی دغدغه‌ای بجز تمرین ندارند، ولی ما بجز تمرین باید دغدغه پرداخت هزینهها را هم داشته باشیم.»
مسابقه با دست خالی
یکی دیگر از ملی‌پوشان تیم نیشابور در‌خصوص حضورش در رقابت‌‌‌‌های لیگ جوانان می‌گوید: «مسابقات در سطح بسیار بالایی بود، اما خوشبختانه توانستم ۳ مدال طلا و ۲ نقره این رقابت‌‌‌ها را کسب کنم، سال گذشته نیز در رقابت‌‌‌‌های قهرمانی کشور ۲مدال طلا گرفتم و به‌عنوان قهرمان‌قهرمانان انتخاب شدم.» داوود محمد‌آبادی می‌افزاید: «مشکل اصلی ما نبود پیست در نیشابور برای تمرین و عدم وجود حامی مالی برای مسابقات است. قیمت یک دوچرخه۸۰ میلیون تومان است و هزینه‌‌‌‌های تعمیر آن و مکمل‌‌‌‌های مصرفی نیز بسیار بالا‌ست که شخصا هزینه می‌کنیم و احتیاج به حمایت بیشتری داریم.» وی خاطرنشان می‌کند: «تیم‌‌‌‌های شهرهای دیگر در مسابقات با تمام امکانات حضور پیدا می‌کنند و این موضوع از لحاظ روانی خیلی روی عملکرد ما ورزشکارانی که حامی مالی نداریم، تاثیر می‌گذارد.» عضو تیم‌ملی دوچرخه‌سواری ایران در‌خصوص شرایط سخت تمرین در نیشابور می‌گوید: «متاسفانه به دلیل عدم وجود پیست مجبوریم در جاده تمرین کنیم که هم شرایط این ۲ تمرین باهم متفاوت است و هم خطرات زیادی ما را در‌کنار وسایل حمل‌و نقل سبک و سنگین تهدید می‌کند.» وی تصریح می‌کند: «رویایم رکاب‌زنی در المپیک و کسب مدال در آن است و امیدوارم با فراهم کردن امکانات توسط مسئولان به این مهم دست پیدا کنم.»
بدون لباس تیمی در مسابقات
سرمربی تیم دوچرخه‌سواری نیشابور در‌خصوص مشکلات پیش‌روی قهرمانان، می‌گوید: «کمبود امکانات در این رشته با وجود قهرمانی‌‌‌‌های پیاپی و حضور۱۰ ملی‌پوش بیداد می‌کند. متاسفانه برای حضور در لیگ کشوری دوچرخه‌سواری از کمترین امکانات نیز بی‌بهره بودیم. ما حتی بودجه لازم برای تهیه لباس تیمی برای شرکت در مسابقات لیگ جوانان کشور را هم نداشتیم و بدون لباس متحد در این رقابت‌‌‌ها شرکت کردیم. این در حالی است که تمام تیم‌ها با امکانات کامل در مسابقات پیست و جاده شرکت کردند.» کاظم زرگرانی در ادامه با اشاره به نبود پیست دوچرخه‌سواری در نیشابور به عنوان یکی از مشکلات اصلی ورزشکاران می‌افزاید: «وجود یک پیست دوچرخه‌سواری حداقل نیاز ورزشکاران است تا بتوانند تمرینات خود را به صورت مداوم انجام دهند. این مسئله را بارها به مسئولان گوشزد کرده‌ایم که حداقل یک پیست معمولی برای تمرین در اختیار ما قرار دهند.»
وی با بیان این‌که حامی مالی برای حضور در مسابقات نداریم، خاطرنشان می‌کند: «تمام هزینه‌‌‌‌های شرکت دوچرخه‌سواران در رقابت‌‌‌ها را هیئت دوچرخه‌سواری شهرستان نیشابور پرداخت می‌کند. حتی یکی از دوچرخه‌سواران ما دوچرخه برای مسابقه در پیست نداشت. در‌حالی که دیگر تیم‌‌‌‌های شرکت‌کننده در این رقابت‌‌‌ها با دوچرخه‌‌‌‌های باشگاه خود رقابت می‌کردند. اگر اسپانسر مناسب و پیست مانند سایر تیم‌ها در اختیار ما باشد، حداقل ۳ برابر حال حاضر بازیکن به تیم ملی معرفی می‌کنیم.» وی با بیان این‌که برای تمرین همیشه باید به مشهد سفر کنند، تصریح می‌کند: «برای یک جلسه تمرین از صبح تا شب مجبوریم وقت بگذاریم و در مسیر باشیم که توان ورزشکار را به شدت کاهش می‌دهد. ضمن این‌که حق حضور در پیست بدون حضور مربی داده نمی‌شود و هزینه هر جلسه تمرین برای ما بسیار زیاد است.» وی خاطرنشان می‌کند: «هم‌اکنون یک پیست در مشهد داریم. اگر قرار است یک پیست دیگر در استان ساخته شود که زمزمه‌‌‌‌های آن هم شنیده می‌شود، چرا نباید در نیشابور ساخته شود. ضمن این‌که ورزشکاران سایر شهر‌‌‌ها مانند سبزوار، کاشمر، قوچان، تربت‌حیدریه و سایر شهرستان‌‌‌ها با توجه به مرکزیت نیشابور راحت‌تر می‌توانند رفت‌و آمد کنند.»
- منبع خبر : خراسان
