فرماندار نیشابور نبود بودجه برای مناسب‌سازی در ادارات دولتی و اماکن عمومی را غیر قابل قبول دانست.
مهدی دونده ۱۲ آذر همزمان با روز جهانی بزرگداشت توانخواهان (معلولین) در نشست ستاد مناسب‌سازی شهرستان با بیان این مطلب گفت: علاوه بر اینکه درصدی از بودجه‌ی هر نهاد دولتی و عمومی باید صرف مناسب‌سازی ساختمان آن نهاد شود، می‌توان از اعتبارات تعمیرات نیز در این زمینه هزینه کرد. بنا بر این توجیه نداشتن بودجه برای مناسب‌سازی، پذیرفتنی نیست.
وی همچنین از اجرای طرح تحول دسترس‌پذیری در نیشابور خبر داد و گفت: این طرح به ابتکار بهزیستی خراسان رضوی و تأیید سازمان بهزیستی، اجرایی می‌شود.
وی در گفتگوی اختصاصی با خاتون شرق خاطر نشان کرد: در حالی که قرار است این طرح در هفته آینده با حضور رئیس سازمان بهزیستی در مشهد رونمایی شود، نیشابور در این زمینه پیشگام شده و مدتی است که اجرای این طرح را در دستور کار قرار داده است.
وی در این گفتگو، همچنین در زمینه همکاری دستگاه قضایی با ستاد مناسب‌سازی ضمن تشکر از دادستانی گفت: ما تلاش می‌کنیم مشکل ادارات کم‌کار در زمینه دسترس‌پذیری را در ستاد و در فرمانداری حل و فصل کنیم اما اگر به یقین و نتیجه برسیم که این اداره یا دستگاه، ترک فعل دارد قطعا آن را به دادستانی معرفی می‌کنیم.
دونده یادآور شد: در گذشته هم مواردی بوده که به دستگاه قضایی معرفی شده و پیگیری قضایی برای دستگاه‌ها انجام شده است لکن اگر دستگاهی از نظر عمل به وظایف قانونی که در قانون جامع حمایت از حقوق معلولین و در قانون اساسی مورد تأکید قرار گرفته سر باز زند به دستگاه قضایی معرفی می‌شود تا اقدامات مقتضی در مورد آن دستگاه مبذول گردد.
به گفته‌ی فرماندار نیشابور، ۱۷۹ پروژه در طرح تحول دسترس‌پذیری اجتماعی برای توانخواهان دیده شده که می‌باید تا پایان ۱۴۰۴ به اتمام برسد.
وی همچنین گفت: از نظر من، معلولیت، محدودیت است و بر خلاف آنچه گفته می‌شود معلولیت، محدودیت برای فرد ایجاد می‌کند و این وظیفه‌ی ماست تا این محدودیت‌ها که مانع در زندگی اجتماعی شخص توانخواه ایجاد می‌کند را برطرف کنیم.
فرماندار و معاون عمرانی این نهاد به اتفاق جمعی از مسؤولان اجرایی، پس از جلسه ستاد مناسب‌سازی از دو مرکز تحت پوشش بهزیستی بازدید و با مددجویان و مسؤولان این مراکز گفتگو کردند.
مرکز نگهداری و توانبخشی بیماران روانی مزمن و مرکز نگهداری و توانبخشی کودکان معلول ۱۷ شهریور دو مرکزی بود که مورد بازدید این مسؤولان قرار گرفت.
فرماندار نیشابور در حاشیه‌ی این بازدیدها گفت: همه‌ی مسؤولان باید تلاش کنیم تا مشکلات این مراکز به حداقل برسد چون آنها در جهت کاهش مشکلات و دشواری‌های معلولین و بیماران تلاش می‌کنند و وظیفه‌ی ما این است که موانع را از سر راه آنها برداریم.
وی در عین حال تأکید کرد: مسؤولان این مراکز هم باید بدانند که معلولان و بیماران روانی، امانت‌های نظام و عائله‌ی نظام هستند که به صورت امانت در اختیار این مراکز می‌باشند و باید حداکثر تلاش برای توانبخشی و سلامت آنها بکار گرفته شود.
شایان ذکر است در جلسه ستاد مناسب‌سازی روز ۱۲ آذر، رئیس بهزیستی شهرستان، گزارشی از وضعیت مناسب‌سازی در نهادها و دستگاه‌های مختلف ارائه داد و اقدامات انجام شده‌ی بهزیستی در راستای آگاهی‌بخشی و اطلاع‌رسانی به دستگاه‌ها را یادآور شد.
در این جلسه همچنین از مدال‌آوران، قهرمانان و افتخارآفرینان معلول در رشته‌های مختلف فرهنگی، هنری و ورزشی و همچنین مربیان آنان تقدیر و تجلیل به عمل آمد.
دومین مرکز دندانپزشکی معلولین استان پس از مشهد در نیشابور تأسیس می‌شود
مسؤولانی که رفتند؛ خبرنگارانی که نیامدند؛ توانخواهانی که تجلیل شدند
آقای دونده سابقه‌ی چندماهه‌ای در نیشابور دارد و بنا بر این انتظار آشنایی عمیق با مسائل شهرستان را از ایشان نداریم ولی معاونان ایشان، هم آشنایی کافی با نیشابور و مشکلات توانخواهان در نیشابور دارند و هم تذکرات و اخطارهای لازم را به مسؤولان دستگاه‌های اجرایی داده‌اند و در جلسه‌ی ستاد مناسب‌سازی روز ۱۲ آذر هم دوباره تذکرات را دادند.
ولی بر ما روشن نشد که چرا این تذکرات، شکل خواهش و التماس داشت و هیج نشانی از تحکم و آمریت که ویژه‌ی دستگاه نظارتی شهرستان و نماینده‌ی عالی دولت است در تذکرات دیده نمی‌شد.
مثلا یکی از آقایانی که مورد تذکر قرار گرفت، رئیس اوقاف بود که گویا ایشان هم تازه منصوب شده و آشنایی چندانی با شهرستان نداشت و از طرفی، با موضوع مناسب‌سازی محیطی هم ناآشنا بود و لذا در جلسه ستاد مناسب‌سازی، لام تا کام دم نزد و هر چه مسؤولان بهزیستی و فرمانداری گفتند، دربست پذیرفت یا لااقل سکوتش حمل بر پذیرش تلقی شد اگر چه به نظر نمی‌رسد مطلب زیادی دستگیرش شده باشد.
هم مسؤولان فرمانداری گفتندهم ما می‌گوییم
به هر حال ما که کنار جلسه نشسته بودیم به ایشان می‌گوییم که بر اساس برآوردهای بهزیستی و مشاهدات میدانی خبرنگار خاتون شرق، از سیصد چهارصد تا مسجد و حسینیه و بقعه که در نیشابور هست تقریبا هیچ‌کدام‌شان دسترس‌پذیری برای توانخواهان ندارند و این مطلب، در دو یا سه جلسه از سوی دبیر ستاد مناسب‌سازی به مسؤولان اوقاف، ستاد رسیدگی به امور مساجد و نمایندگان هیأت‌ها گفته شده است.
دبیر جلسه که رئیس بهزیستی باشد، در جلسه ستاد مناسب‌سازی شهرستان که به نظر اولین جلسه با حضور آقای دونده، فرماندار بود، یکی یکی دستورکارها را از روی پاورپوینت خواند که هر کدام از این دستورکارها مربوط به عدم دسترس‌پذیری حوزه‌های مختلف مثل کتابخانه‌ها، ورزشگاه‌ها، مدارس، مساجد، اماکن عمومی، دفاتر پیشخوان، دفاتر ثبت اسناد، دفاتر پلیس و سایر اماکن شهری مانند پارک‌ها، شوارع، گذرگاه‌ها و این گونه موارد بود و در پایان هر قسمت، از مسؤول دستگاه مرتبط خواسته می‌شد که در خصوص مسائل گفته شده، توضیحات و عملکرد خود را بیان کند و احیانا مشکلات را نیز عنوان نماید.
بعضی مسؤولان بلند شدند و رفتند!
نکته‌ی جالب اینکه بعضی مسؤولان ادارات دولتی، به جلسه نیامده بودند، بعضی‌ها به قول آقای دونده، سرشان به گوشی بود و اصلا به مطالب جلسه گوش نمی‌کردند و بعضی‌ها هم وسط جلسه بلند می‌شدند و می‌رفتند و خلاصه اینکه در بعضی گزارش‌ها وقتی نوبت به مسؤول دستگاه می‌رسید که توضیح دهد معلوم می‌شد که در جلسه نیست.
دست آخر آقای فرماندار که از این وضعیت ناراحت بود ولی واکنش فرماندارانه نشان نداد گفت: ما جلسه را زودتر جمع و جور می‌کنیم چون بعضی‌ها نیستند، بعضی‌ها رفتند و بعضی‌ها هم سرشان توی گوشی است.
به هر روی آقای دونده، از میان همه‌ی دستگاه‌ها از آقای شهردار خیلی دفاع کرد و عملکرد او در زمینه‌ی دسترس‌پذیری را مورد تقدیر قرار داد و این در حالی بود که نماینده ورزش معلولین در جلسه، از شهردار به خاطر عدم شرکتش در جلسات جامعه‌ی ورزشی معلولین و جانبازان، گله‌مند بود.
ما تقریبا تمام مطالبی را که در این جلسه مطرح شد، در شماره‌ی گذشته نشریه به تفصیل آوردیم. آنچه باید اضافه کنیم تقدیر و تجلیل از معلولینی بود که از گروه نابینایان، ناشنوایان و جسمی حرکتی‌ها بودند و افتخاراتی در زمینه‌های فرهنگی، هنری و ورزشی کسب کرده بودند.
خبرنگاران و مسؤولان به بازدیدها نیامدند
یک ابتکار دیگر هم در پایان این جلسه رقم خورد. مهمانان و خبرنگاران به بازدید از دو مرکز تحت نظارت بهزیستی دعوت شدند که متأسفانه نه خبرنگاران و نه مسؤولان شهرستان، هیچ‌کدام‌شان به این بازدیدها نیامدند و گویی انگار هیچ اهمیتی به وضعیت معلولین، جایگاه اقشار تحت پوشش بهزیستی و آسیب‌هایی که در این حوزه مطرح است ندادند. در نتیجه فقط فرماندار، یکی از معاونینش، رئیس بهزیستی و دو کارشناس روابط عمومی از دو دستگاه، در این بازدیدها شرکت داشتند در حالی که بهزیستی می‌خواست در این روز یعنی ۱۲ آذر، قسمتی از مشکلات جامعه‌ی هدفش را به مسؤولان اجرایی معرفی کند و به آنها یادآوری نماید که حل این مشکلات، بعضا در گرو همکاری مسؤولان است.
فرماندار هم ما ندیدیم در مورد اینکه چرا مسؤولان و بخصوص شهردار که قول داد بیاید و نیامد، در این بازدیدها شرکت نکردند چیزی بگوید یا اعتراض و انتقادی بکند.
به نظر می‌رسد که فرماندار، جانب محافظه‌کارانه‌ی خدمتی‌اش را فعلا اولویت داده و ترجیح می‌دهد که این اول کاری، با کسی درنیفتد اگر چه که در نشست خبری ماه پیش گفت که با مدیران خواب‌افتاده و کم‌کار خداحافظی می‌کند.
۵۰ درصد روانی مزمن مجهول الهویه!
یکی از مراکز مورد بازدید، مرکز نگهداری و توانبخشی بیماران روانی مزمن بود که در بلوار رسالت شرقی واقع شده است. این مرکز از ۱۲۶ بیمار روانی مزمن پذیرایی می‌کند که تقریبا ۵۰ درصد آنها مجهول الهویه‌اند یعنی کس و کار ندارند و دولت تمشیت امور آنها را به عهده گرفته است.
البته بهزیستی معتقد است اینها خانواده و خویشانی دارند ولی به جهت اینکه خانواده یا اطرافیان، از تحمل هزینه‌های مادی و معنوی نگهداری آنها عاجز هستند آنها را در کوچه و خیابان رها می‌کنند. به هر حال، بیماران روانی مزمن مجهول الهویه، یکی از مصائب بهزیستی است چون یارانه‌ی ۵ میلیون تومانی هر یک از آنها را باید ماه به ماه به مراکز نگهداری و توانبخشی پرداخت کند.
در میان این بیماران، از جوانان هفده هجده ساله تا پیران زمینگیر دیده می‌شوند و تعدادی از آنها وابسته به تخت و باصطلاح ایزوله هستند چون حتی قادر به کنترل اعمال حیاتی و اساسی خود نیستند.
نگهداری از این بیماران بسیار دشوار است و خیلی‌هایشان اگر یک وعده یا یک روز داروهایشان را نخورند، ممکن است گرفتاری‌های بزرگی برای خودشان و دیگران ایجاد کنند.
اما بر خلاف آنچه تصور می‌شود اینها افراد خطرناکی نیستند و کاملا تحت کنترل می‌باشند و نگرانی که برخی شهروندان از حضور آنها در نزدیکی یا همسایگی مراکز دارند کاملا بی‌دلیل و بی‌مورد است.
این مراکز، پزشک دارند، تحت نظر روان‌شناس و روان‌پزشک هستند، مسؤول فنی دارند و پرستاران و کارکنانی در مراکز حضور دارند که پاسخگوی تندرستی مددجویان و شرایط و وضعیت استانداردهای بهزیستی می‌باشند.
یکی از دشوارترین مسؤولیت‌های اجتماعی در بلوار ادیب
مرکز دیگری که در شمال نیشابور و در بلوار ادیب واقع شده، از قدیمی‌ترین مراکز درمان، توانبخشی و نگهداری کودکان چند معلولیتی زیر ۱۴ سال می‌باشد که در حال حاضر از ۹۷ کودک معلول و یا ناتوان شدید ذهنی نگهداری می‌کند که دست کم ۴۰ درصد آنها مجهول الهویه هستند و داستان مجهول‌الهویگی آنها نیز شبیه بیماران روانی مزمن و سالمندان مجهول الهویه ای است که در مراکز بهزیستی بسر می‌برند.
بسیاری از این کودکان، تربیت‌پذیر نیستند و تعداد زیادی‌شان هم ایزوله‌اند یعنی تمام اعمال و کارهای روزانه‌شان باید توسط پرستاران و مراقبین انجام شود و برای اینکه به خودشان صدمه نزنند بعضا آنها را به تخت فیکس می‌کنند.
نگهداری و توانبخشی این کودکان، کار فوق‌العاده دشواری است و دل و جگر زیادی می‌خواهد. کسانی که در این مراکز کار می‌کنند واقعا انسان‌هایی فداکار هستند که حداقل حقوق کارگری را دریافت می‌کنند و یکی از دشوارترین کارهای روزگار را به عهده دارند.
کسی که ۲۲ سال خدمت کرده و حتی یک ریال هم پول نگرفته است
خانم صبریان که رئیس این مرکز است ۲۲ سال از سنوات عمرش را در این مرکز سپری کرده و حتی یک ریال از این مرکز حقوق دریافت نکرده و تمام این سال‌ها به صورت افتخاری به این کودکان خدمت کرده است.
همچنین اعضای هیأت مدیره و هیأت امنای این مرکز نیز به عشق مردم و خدمت به مددجویان در این مرکز گردآمده‌اند و هیچ‌گونه چشمداشت مادی از این خدمت خود نداشته و ندارند و برعکس، خدمات مالی بسیاری برای این کودکان و برای کل شهرستان انجام داده‌اند که جای بسی مباهات است.
خانم صبریان و همکارانش در این مرکز، در سال‌های گذشته، خدمات خود را توسعه داده و اکنون یک مرکز سالمندان زنان دارند، ساختمان اولیه مرکز را بازسازی و تجهیز کرده و بخش‌های دختران و پسران را صورت کامل جدا کرده‌اند که به تعداد بیشتری از این کودکان خدمت رسانی کنند.
دومین مرکز دندانپزشکی معلولین پس از مشهد در نیشابور تأسیس می‌شود
آنها همچنین با وجود مخالفت‌های اولیه‌ی بهزیستی با ارائه‌ی مجوز مرکز دندانپزشکی معلولین در جنب این مرکز، کار را پیگیری کرده و همزمان در حال تجهیز ساختمان نوسازی که برای همین منظور ساخته‌اند نیز هستند.
خانم صبریان می‌گوید مجوز این مرکز دندانپزشکی را با زحمت و دشواری زیاد و با پیگیری‌هایی در سازمان بهزیستی و بهزیستی استان دریافت کرده زیرا آن را برای شهرستان، یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر می‌داند.
خدمات دندانپزشکی معلولین، نیاز به متخصصینی دارند که حاضر باشند رایگان ارائه‌ی خدمت کنند و به گفته‌ی خانم صبریان، نیکوکارانی هستند که برای همکاری در زمینه‌ی تجهیزات و خدمات تخصصی، اعلام همکاری کرده‌اند که در هفته‌ها و ماه‌های آینده، پس از راه‌اندازی و تجهیز این مرکز مهم و حیاتی برای معلولین شهرستان، خدمات این نیکوکاران به جامعه معرفی می‌شود.
به نظر من که خبرنگار خاتون شرق باشم و حدود ۲۵ سال قبل، اولین گزارش میدانی از این مرکز را در صبح نیشابور چاپ کردم و هنوز هم خاطره‌ی این گزارش در ذهن مسؤولان این مرکز هست، اگر تمام بلوار ادیب را به افتخار خانم صبریان و همکارانش در این مرکز سبد گل بگذارند، باز هم برای تشکر از این بانوی پرتلاش که می گوید فقط به عشق معلولین و به خاطر رضای دل و خدایش این کارها را می‌کند، کم است.
اسامی توانخواهان افتخارآفرینی که مورد تقدیر و تجلیل قرار گرفتند:
جسمی حرکتی:
زهرا لطفی کسب مقام دوم مسابقات آسیایی هانگژو در والیبال نشسته، مجتبی حشمتی، مقام اول کشوری در رشته دو میدانی و متنخب تیم ملی، زینب سبیانی، مقام اول کشوری در رشته دو میدانی و منتخب تیم ملی، علی رشیدآبادی، اول کشوری در شنا و کسب سهمیه آسیا در مسابقات پاراآسیایی
نابینایان:
مجید سعادتی حفظ کل قرآن مجید معلم منتخب، مقام دوم کشوری مسابقات آموزش و پرورش، محمد گرمابی منتخب جشنواره ادبیات عاشورایی در زمینه شعر و دل‌نوشته مقام اول کشوری در رشته دو میدانی، ابوالفضل رضوی ششمین فرد در آزمون نمونه دولتی نیشابور، ابوالفضل برزنونی، مقام اول کشور گلبال مسابقات دانش‌آموزی
ناشنوایان:
زهره پاکدل مقام اول دومیدانی کشوری، علی پارسا، کشتی آزاد مقام دوم کشوری، زهرا شاکری، مقام دوم کشوری فعال در زمینه هیأت مذهبی و هنری، تکتم مؤمنی‌پور، مقام اول کشوری تکواندو
مربیان:
خدیجه علی‌آبادی، مربی والیبال،
زهرا لطفی مربی بوچیا،
محبوبه محمدی، مربی دو میدانی
مرادعلی زارع، کمیته والیبال نشسته آقایان
