معاون سیاسی استاندار خراسان رضوی از رایزنی برای معرفی یک زن به سمت فرمانداری در این استان با توجه به رویکرد و سیاست‌های دولت چهاردهم خبر داد.
به گزارش ایرنا معاون سیاسی استاندار خراسان رضوی گفت: رایزنی برای معرفی یک زن فرماندار در این استان با توجه به نگاه دولت چهاردهم پیرامون بکارگیری مدیران بانو آغاز شده است.
محمدعلی نبی پور افزود: در حال حاضر ۲ گزینه برای انتصاب فرماندار زن در یک شهرستان مدنظر است، البته هنوز این انتصاب قطعی نشده و باید همه ملاحظات در این خصوص را رعایت کنیم.
وی بیان کرد: در بخش معاونان فرماندار و بخشداران نیروهای فرهیخته زن در استان خراسان رضوی فراوان هستند که معاونت سیاسی استانداری نسبت به گذشته از این مدیران بیشتر استفاده خواهد کرد.
معاون سیاسی استاندار خراسان رضوی ادامه داد: از آنجایی که بانوان در حوزه اجرایی و مدیریت پایه در صف کمتر حضور داشتند، لذا در انتخاب فرماندار زن با چالش مواجه هستیم و کادرسازی برای این حوزه از بانوان مدیر انجام نشده است.
وی گفت: در سطح مدیران ستادی استانداری نیز یک مدیر زن منصوب شده و یک مدیر دیگر نیز در مرحله اجرای فرآیندها برای انتصاب قرار دارد.
نبی‌پور خاطر نشان کرد: در سطح مدیران کل ستادی استانی یا همان مدیران کل دستگاه های اجرایی نیز برای انتصاب مدیر کل زن در حوزه استانی و ملی پیگیری های انجام شده، در سطح ملی و وزارت خانه ها در این بخش تصمیم گیری می شود ولی نگاه استان نیز در این خصوص مثبت است.
وی همچنین افزود: هشت فرماندار جدید در استان منصوب شده و در این هفته نیز چهار حکم برای فرمانداران جدید صادر شده و معارفه این تعداد انجام خواهد شد.
معاون سیاسی استاندار خراسان رضوی از ابقا برخی فرمانداران در استان خبر داد و گفت: با توجه در پیش بودن انتخابات شوراها همه فرمانداران تا پایان دی ماه معرفی خواهند شد.

اولین فرمانداران زن در ایران
تاریخچه فرمانداران زن در ایران به‌رغم تحولات گسترده در حوزه مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان، هنوز مسیری پرچالش و تدریجی را طی کرده است. انتصاب زنان به مناصب مدیریتی در سطح فرمانداری در ایران، یکی از مهم‌ترین نمادهای مشارکت زنان در مدیریت سیاسی کشور محسوب می‌شود. بررسی این تاریخچه نشان می‌دهد که حضور زنان در این مناصب، همواره تحت تأثیر شرایط سیاسی، فرهنگی و اجتماعی جامعه ایران بوده است.
اولین تجربه انتصاب یک زن به سمت فرمانداری در ایران به دهه‌های پایانی قرن بیستم بازمی‌گردد. در دوره‌ای که مشارکت زنان در سیاست به‌تدریج افزایش یافت، دولت‌ها برای ارتقای جایگاه زنان در ساختار اداری و مدیریتی، گام‌هایی هرچند محدود برداشتند.

از قدسی صوفی به عنوان نخستین فرماندار زن ایران یاد می‌شود. او در دوره پهلوی در سال ۴۷ فرماندار شهرستان صومعه سرا شد .
نخستین فرماندار زن در ایران عصمت محمد دوست بود که برای نخستین بار بعد از انقلاب در گیلان به عنوان نخستین زن در جایگاه فرمانداری منصوب شد و استاندار وقت در حکمی وی را به عنوان سرپرست فرمانداری شهرستان خمام منصوب کرد.
در دوران اصلاحات، تلاش‌های بیشتری برای ورود زنان به مناصب مدیریتی صورت گرفت.
این دوره به عنوان نقطه‌عطفی در تاریخچه مشارکت سیاسی زنان در ایران شناخته می‌شود. دولت اصلاحات با سیاست‌های جدید خود در راستای افزایش حضور زنان در عرصه‌های تصمیم‌گیری، زمینه‌های لازم برای انتصاب اولین فرمانداران زن را فراهم کرد.
اگرچه این تلاش‌ها به نتایج مورد نظر نرسید اما دوره دولت یازدهم این تلاش ها به ثمر نشست و برای نخستین بار شاهد حضور سه زن در قامت فرماندار بودیم.
در این دوره حمیرا ریگی، معصومه پرندوار و مرجان نازقلیچی به عنوان فرمانداران شهرستان‌های قصرقند، هامون و ترکمن منصوب شدند.
پس از انقلاب دولت‌های مختلف فارغ از گرایشها و جناح‌بندی‌ها تلاش‌هایی برای افزایش تعداد فرمانداران زن داشته‌اند، اما این تلاش‌ها همچنان با موانع فرهنگی و اجتماعی روبه‌رو بوده است.
حضور زنان در این سطح مدیریتی به دلیل عدم کادرسازی مناسب، نگرش‌های سنتی و مقاومت‌های محلی، به‌کندی پیش رفته است. با این وجود، در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، این روند سرعت بیشتری گرفت و تعداد بیشتری از زنان توانستند به سمت‌های مدیریتی در سطوح بالاتر از جمله فرمانداری دست یابند.
از جمله فرمانداران زن برجسته در سال‌های اخیر می‌توان به لیلا واثقی اشاره کرد که در دولت دوازدهم به عنوان فرماندار شهر قدس منصوب شد.
انتصاب او بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها و جامعه داشت و نقطه عطفی در حضور زنان در این مناصب به شمار می‌رفت. همچنین انتصاب زنان دیگری به سمت‌های مشابه در استان‌های مختلف، نشان از تغییر رویکرد دولت نسبت به نقش زنان در مدیریت اجرایی کشور داشت.
با روی کار آمدن دولت چهاردهم، سیاست‌های جدیدی در راستای تقویت حضور زنان در مدیریت‌های کلان اتخاذ شده است.
این دولت با تأکید بر توانمندسازی زنان و بهره‌گیری از ظرفیت‌های آنان، گام‌های موثری در راستای افزایش تعداد فرمانداران زن برداشته است. این تلاش‌ها می‌تواند مسیر برای مشارکت بیشتر زنان در سطوح مختلف مدیریتی و اجرایی کشور هموار کند.
ضرورت افزایش تعداد فرمانداران زن در ایران نه تنها به دلایل عدالت جنسیتی، بلکه به دلیل توانایی‌های مدیریتی و دیدگاه‌های نوآورانه‌ای است که زنان می‌توانند به ساختار مدیریتی کشور بیاورند. این امر نیازمند سیاست‌گذاری‌های دقیق، تغییر نگرش‌های اجتماعی و حمایت‌های قانونی و اجرایی است. بهبود وضعیت حضور زنان در مناصب مدیریتی از جمله فرمانداری‌ها می‌تواند به توسعه‌ی عدالت اجتماعی و ارتقای کارآمدی مدیریت کشور منجر شود.