فاطمه سادات رضوی
در دنیای پرهیجان و رقابتی ورزش تکواندو، یک قهرمان جدید پا به میدان گذاشته است.
محبوبه گرامی بانوی تکواندوکار نیشابوری که با شور و اشتیاق به همراه شاگردانش در مسابقات استانی شرکت کرده بود.
او این بار نیز مانند روزهای درخشان گذشته با مدال‌های درخشان و رنگارنگ اما این بار درنقش یک مربی به شهرش بازگشت.
محبوبه گرامی در این مصاحبه با ما از آغاز راه پرچالش خود در دنیای تکواندو می‌گوید.
او به یاد می‌آورد که چگونه با تمام سختی‌هایی که در طول سال‌ها با آن‌ها مواجه بوده به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته است.
او می‌گوید: از سن هفت سالگی تکواندو را شروع کردم و همیشه به شاگرد هایم می‌گویم اولین دختر تکواندو کار نیشابوری خودم بودم و صددرصد خانوادم باعث شدند به این رشته بیایم و علاقه نشان دهم.
پدرم مربی تکواندو بود و به مادرم آموزش داد و ایشان هم مدرک مربی گری گرفت و تقریبا ۳۳ سال است که در تکواندو فعالیت دارم.

بعد از اینکه ازدواج کردم به تهران رفتم و سال ۱۳۸۳ در مسابقات استان تهران شرکت کردم البته آن زمان امکانات الان را نداشتیم و حکم ها مثل الان سایتی نبود و باید دستی هزینه ها را ارسال می‌کردند و یا یک نفر حکم ها را می‌برد که چاپ کنند و مثل الان نبود بچه ها هر ۲ ماه یا ۶ ماه حکم بگیرند. سالی یک کمربند می‌گرفتیم چون آن زمان تکواندو فدراسیون نداشت و امکانات کم بود و باشگاه ها زیرزمین هایی بودند که کف ها موزائیکی داشتند و مثل الان تاتمی نبود و اگر ستونی هم در باشگاه بود همانطور آهنی بود و مثل الان حفاظ نداشت و دیوارها سیمان سفید بودند و در میان ۴۰ شاگرد فقط دوتا میت داشتیم و می‌توانم بگویم یک سوم وسایل مبارزه الان را نداشتیم اما سخت تلاش می‌کردیم.
او در ادامه می‌گوید: سال ۱۳۸۴ باردار شدم و این ۹ ماه را بدون استراحت به تمریناتم ادامه دادم و همچنین بعد از اینکه فرزند اولم به دنیا آمد فقط ۲۰ روز آمدم نیشابور و استراحت کردم و بعد از آن دوباره برگشتم تهران و به تمریناتم ادامه دادم تا اینکه سال ۱۳۸۸ آمدیم نیشابور و من در این دوسال هیچ فعالیتی نداشتم و از طرفی مادرم تکواندو را کنار گذاشته بود و من هم کارت مربی گری نداشتم تا اینکه سال ۱۳۹۰ کارت مربی گری گرفتم و از همین سال به عنوان مربی کارم را در نیشابور آغاز کردم.
محبوبه گرامی که این بار با شاگردانش در قامت مربی به مشهد رفته بود در ادامه از شرایط مسابقه ای که چند هفته پیش شاگردانش در آن شرکت کردند گفت: مسابقه در رده سنی جوانان _ بزرگسالان در رده کمربند قرمز _ مشکی در وزن های یک تا ۱۰ برگزار شد که شرایط برگزاری مسابقه باتوجه به اینکه مشهد همیشه میزبان مسابقات استانی است در سالن قدس خانه تکواندو این مسابقه هم به نحو احسن برگزار شد.
محبوبه گرامی افزود: سطح مسابقه این بار هم خوب بود اما بچه هایی که قهرمان  کشوری در رده جوانان _ بزرگسالان بودند در این مسابقه شرکت نکرده بودند و اکثرا کسایی بودند که تجربه دو سه بار شرکت در مسابقات استانی را داشتند اما با این وجود توانستند در این مسابقه مدال های خوش رنگی کسب کنند و چهار نفر در سایت من بودند که در وزن۱ مهدیه رضوی طلا و یگانه حاجی آبادی نقره،  وزن ۴ نرگس دشتی برنز و وزن ۶ هم مبینا بیاتی طلا کسب کردند.
وی افزود: متاسفانه برای اسپانسر اقدامی نکردیم و امیدواریم به زودی یک اسپانسر برای باشگاه پیدا شود اما در رابطه با کمک های مسئولین چون در یک ماه دوبار و در همه رده های سنی از جمله نونهالان، نوجوانان و جوانان_بزرگسالان برگزار می‌شود هزینه زیادی برایشان دارد و تنها کمکی که انجام می‌دهند درحد معرفی به استان است.
او ادامه داد: در رابطه با این مسابقه یک عده می‌گویند این مسابقه انتخاب برای مسابقات کشوری بوده و یه عده می‌گویند درحد مسابقات آزاد استان بود و مطمئنا نفرات اول و دوم را نادیده نمی‌گیرند و اگر این مسابقات کشوری باشد نفرات اول و دوم وارد تیم استانی می‌شوند که در این تیم اردوهای تمرینی دارند و دوباره بین نفرات اول و دوم هر وزن یک انتخابی دیگر می‌زنند و نفر اول را برای مسابقات کشوی اعزام می‌کنند.
محبوبه گرامی درباره شرایط تکواندوی شهرستان گفت: تکواندوی نیشابور شرایط خوبی داشت اما ویروس کرونا باعث شد تعداد مسابقات کم شود و یا کلا برگزار نشود و باشگاه ها برای برگزاری کلاس ها مجوز نداشتند و یک رکود وحشتناکی داشت که از آن به بعد سالی یک بار روسای جدید می آمدند تا اینکه آقای قدمگاهی سرپرست هیئت تکواندو نیشابور شدند و ایشان خیلی پر کار و بسیار دغدغه مند برای تکواندوی نیشابور بوند.
وی در پایان افزود: تکواندو از همان سال هایی که من بچه بودم خوب بود چون این رشته ورزشی آینده خیلی خوبی دارد اما ورزشی است که سخت است و برای مسابقات، کمربندها و مربی گری باید از هفت‌خوان رستم رد شوند  اگر در کشورمان جایی مخصوص استعدادیابی باشد که فرزندانمان از همان اول استعدادیابی شوند به همان پتانسیلی که در کودکی دارند با تلاش می‌توانند برسند، البته که بچه های الان نسبت به قبل بسیار پرکار هستند و مطمئنم که مقام های کشوری و آسیایی هم خواهیم داشت چنانچه از قبل هم از استان خراسان رضوی ۱۰ نفر به مسابقات آسیایی راه یافتند، و تکواندو مخصوصا از نظر کیوروگی و پونسه رو به پیشرفت است.