فاطمه سادات رضوی
اشاره: آیا عشق به مربیگری در ورزش کافیست؟
وقتی شیهان رضا خیری از کناره‌گیری‌اش از مربیگری صحبت می‌کند، نشان‌دهنده چالش‌های عمیق و ناپایداری است که مربیان در ایران با آن مواجه هستند.
آیا واقعاً می‌توان با عشق و علاقه به مربیگری ادامه داد، در حالی که حمایت مالی و شرایط مناسب وجود ندارد؟ این سوالی است که باید به آن پاسخ داده شود. آیا زمان آن نرسیده که به مربیان و ورزشکاران توجه بیشتری شود تا بتوانند در مسیر موفقیت گام بردارند؟
او که شاگردانش از اوایل سال ۱۴۰۳ در بخش های شهرستان، استان و کشوری مسابقات کیوکشین کاراته اوکیناوایی خوش درخشیدند در هفته های گذشته در مسابقات اوکیناوایی شاگردانش علیرضا صابری و مقام دوم توسط امیرمحمد آهنگرانی، عرفان جعفری، سعید درآفرین، متین سیرجانی، یاسین خیری کسب مقام کردند.

اگر غرور داشته باشی پیشرفت نمی‌کنی
شیهان رضا خیری مربی کاراته کار نیشابوری در گفت‌وگو با خاتون‌شرق اظهار کرد: ویژگی که هر مربی باید داشته باشد این است که همیشه درحال یادگیری باشد و فرقی نمیکند که از کی و در کجا باشد، چه از کسی که کمربند سفید دارد و یا استادی که کار کشته است و این یادگیری برای هر مربی لازم است و اگر غرور داشته باشی فراتر از آن چیزی که هست نمیتوانی بروی و هیچ جای پیشرفتی نداری، زمانی هم که خودت پیشرفت نداشته باشی شاگردت هم پیشرفتی نمی‌کند و این فقط برای ورزش نیست باید در تمام مراحل زندگی پیشرفت را داشته باشیم و غرور را کنار بگذاریم.
رضا خیری افزود: نمی‌شود گفت انتقاد به سیستم آموزشی فقط به کاراته وارد است در تمامی رشته های ورزشی این انتقاد وجود دارد و هیچ کدام فضایی برای آموزش و تمرین ندارند و هرکجا که بخواهند تمرینی انجام بدهند شامل هزینه ای می‌شود البته در سالن خانه کاراته برای تمرینات اضافه آقای قاسم آبادی رئیس هیئت حمایت کرده اند که این حمایت هم برای قهرمانانمان بود که بابت مسابقاتی که پیش رو دارند به مدت یک ماه تمرین اضافه داشته باشند اما همه چیز اینهایی که گفتم نیست، ما نیاز به حمایت مالی داریم نه مربی بلکه قهرمانی که در مسابقات شرکت می‌کند و برای آینده اش سرمایه گذاری می‌کند و خانواده هم همیشه نمی‌تواند حمایت کند همانطور که هیئت کاراته نمی‌تواند همیشه حمایت کند  ولی حداقل‌ در سال هرقهرمانی که در مسابقات مختلف شرکت کرده است از نظر مالی می‌توانند حمایت کنند و اگر بودجه مستقل ندارند باید از یک منبعی تامین شود و باتوجه به اینکه نیشابور شهر صنعتی است باید از این موارد بودجه جذب کنند.

ورزش جایگاهی در ایران ندارد
خیری تصریح کرد: در بعضی از مسابقات خانواده از فرزندش توقع قهرمانی داشته چون همیشه مقام آورده و اگر همیشه به این صورت بود که یک نفر مقام بیاورد که نیاز به برگزاری این مسابقات نیست و باید مربی با خانواده ها صحبت کند که مسابقات پستی و بلندی دارد، شاید یک نفر بیشتر از شما تمرین کرده، تلاش کرده و توانسته نتیجه تلاش خود را ببیند.
این مربی کاراته کار باتوجه به اوضاع ورزش در ایران گفت: دوست دارم مربی گری را کنار بگذارم، نه‌تنها مربی گری بلکه ورزش جایگاهی در ایران ندارد، من به عنوان مربی چندین سال زحمت کشیده ام عرق ریختم و هزینه کردم برای آموزش و برای گرفتن مدرک مربی گری و می‌توانم بگویم فقط به عنوان علاقه می‌شود مربی گری را جلو برد و زمانی که نتوانی درآمدی از شغلی کسب کنی نمی‌شود آن را به عنوان شغل قبول کرد، من هم به همین خاطر ۶ ماه مربی گری را کنار گذاشتم اما یکی از دوستانم با من صحبت کرد و گفت دوباره وارد مربی گری شوم و ای کاش همان موقع دوباره بر نمی‌گشتم.
رضا خیری افزود: موفقیت در ورزش تا حدودی به معنای موفقیت در زندگی است چون باعث می‌شود اعتماد به نفس بالاتری داشته باشی و در یک سری تصمیم گیری ها جرأت می‌دهد که کاری را انجام بدی.
او گفت: همیشه می‌گویند بعد از هر شکست بردی است اما این به این معنا نیست که یک بار باختی دفعه بعدی حتما میبری اما در ورزش شکست های پی در پی بچه ها را دیده ایم و شیرین ترین برد اولین برد آنها بوده است و زمانی که مقام اول را به دست آورده در طول ورزش جزو بهترین ها بوده است و از این شکست هایی که داشته می‌توانیم ببینیم چه چیزی کم داشته ایم که نتوانسته ایم به جایی برسیم و ممکن است تمرین کم بوده و یا خیلی چیزهای دیگر و باید سعی کنیم نقطه ضعف هایمان را با تمرین زیاد بپوشانیم نه اینکه به راحتی از کنارش بگذریم، من برای این مسابقات شاگردی داشتم که روی نقطه ضعف هایش کار کرده ایم و به نتیجه رسیده است.

رقابت‌های ناسالم در ورزش
رضا خیری با اشاره به وجود رقابت ناسالم در ورزش گفت: در مسابقات رزمی چیزی با عنوان رقابت ناسالم نداریم و اگر باشد بعید است روی تشک باشد مگر اینکه در حاشیه عواملی باعث شوند و چنین چیزی پیش بیاید، به طور مثال در فضای مجازی دیده شده که آقای تایسون بوکسور حرفه ای آخرین بازی که در هفته های قبل انجام داد مبارزه نا سالمی بود که فقط به خاطر پول این بازی را انجام داد و یک بازی نمایشی بود و با یک نفر دیگر شروع کردن به مبارزه و ضرباتی که آقای تایسون می‌توانست بزند را نزد اما در مسابقات ما اینگونه نیست و ۹۹ درصد بازیکنان رزمی دور از این اخلاق هستند.
وی با بیان اینکه برای هر شاگرد روش مختلفی را به کار می‌برد افزود: ما در باشگاه برای آموزش همیشه درحال استفاده از روش های مختلف هستیم چون هرکس وارد باشگاه می‌شود به عنوان هنرجو خلقیات خاص خود ر ا دارد و نمی‌توانیم با همه به یک روش کار کنیم و اگر در باشگاه ۱۰ نفر درحال تمرین هستند و هرکدام متفاوت حرکات را می‌زنند به این معناست که باید ۱۰روش در نظر داشت به ۱۰ نفرشان‌ با یک روش جداگانه آموزش داد.

ورزش رزمی پر از درس است
وی گفت: ورزش رزمی پر از درس است مخصوصا اگر در مسابقات باشی، اوایل مسابقات که شروع شده بود، مسئول برگزاری مسابقات آقای رضایی مسابقه را قطع کرد و یک بازیکن را به عنوان بازیکن اخلاق معرفی کرد چون بعد از این بازی که بازنده بیرون می‌آید در وسط تشک شروع می‌کند به تشویق کردن حریفش و خیلی کم پیش می آید حریف خود را تشویق کنی و بیشتر با دلخوری زمین رو ترک می‌کنند و این حرکت بازیکن نشانه یک ورزشکار حرفه ای است که حتی زمانی که بازنده بازی بود اما تواضعش را حفظ کرد.