تامین سوخت مایع نیروگاه هزار مگاواتی نیشابور پایدار نیست
تامین سوخت مایع نیروگاه هزار مگاواتی نیشابور پایدار نیست
خاتون شرق- معاون هماهنگی امور عمرانی فرماندار نیشابور گفت: تامین سوخت مایع نیروگاه برق هزار مگاواتی خیام نیشابور پایدار نیست و تامین این سوخت نیازمند پیگیری های فرا شهرستانی است.

معاون هماهنگی امور عمرانی فرماندار نیشابور گفت: تامین سوخت مایع نیروگاه برق هزار مگاواتی خیام نیشابور پایدار نیست و تامین این سوخت نیازمند پیگیری های فرا شهرستانی است.
محمود گیاهی روز سه شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: این نیروگاه سیکل ترکیبی هزار مگاواتی، نزدیک به یک سوم برق تولیدی در استان خراسان رضوی را تولید می کند و تامین سوخت مایع آن ضروری است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا سوخت مایع نیروگاه در کوتاه مدت تامین شده، بیان کرد: باید سوخت در بازه کوتاه مدت تامین شود تا ذخیره سوخت به حد پایدار برسد.
معاون هماهنگی امور عمرانی فرماندار نیشابور افزود: قرار شد این سوخت از طریق تانکر یا از خط لوله موجود از طریق شاهرود و تهران و با هماهنگی های فرا شهرستانی تامین شود.
وی اظهار کرد: نمی توانم تعداد روزهایی که این نیروگاه ذخیره سوخت مایع دارد را اعلام کنم اما در سفر استاندار خراسان رضوی به نیشابور موضوع تامین سوخت مطرح شد و معاونت عمرانی استانداری در خصوص تامین سوخت پیگیر است.
نیروگاه هزار و ۴۲ مگاواتی سیکل ترکیبی خیام وابسته به گروه مپنا در فاصله هفت کیلومتری شهر نیشابور در سال ۱۳۷۲ به بهره برداری رسید.

چالش‌های تأمین سوخت نیروگاه خیام و تأثیر آن بر اقتصاد منطقه
تأمین ناپایدار سوخت مایع برای نیروگاه هزار مگاواتی سیکل ترکیبی خیام در نیشابور، که حدود یک‌سوم برق تولیدی استان خراسان رضوی را تأمین می‌کند، به‌عنوان یک مسئله حیاتی مطرح شده است. این مشکل تنها به بُعد فنی محدود نمی‌شود، بلکه پیامدهای اقتصادی قابل‌توجهی در سطوح محلی، استانی و حتی ملی به همراه خواهد داشت.

اهمیت نیروگاه خیام در اقتصاد منطقه
نیروگاه خیام به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین نیروگاه‌های سیکل ترکیبی کشور از اهمیت راهبردی ویژه‌ای برخوردار است. تأمین پایدار برق در خراسان رضوی، که یکی از قطب‌های صنعتی و کشاورزی کشور به شمار می‌آید، وابسته به عملکرد بهینه این نیروگاه است.
توقف یا کاهش تولید برق در این نیروگاه می‌تواند منجر به موارد زیر شود:
قطع یا اختلال در فعالیت صنایع بزرگ و کوچک در منطقه، که به برق وابسته هستند.
افزایش هزینه تولید برق به دلیل استفاده از جایگزین‌های پرهزینه‌تر یا واردات انرژی.
کاهش رشد اقتصادی محلی و تشدید بیکاری در نیشابور و شهرهای هم‌جوار.

وابستگی به سوخت مایع و
هزینه‌های جانبی
استفاده از سوخت مایع در نیروگاه‌ها، اگرچه یک گزینه اضطراری و قابل‌اجرا در کوتاه‌مدت است، اما از منظر اقتصادی چند چالش ایجاد می‌کند:

هزینه‌های حمل‌ونقل بالا: انتقال سوخت مایع از شاهرود یا تهران به نیشابور از طریق تانکر، نه‌تنها هزینه حمل‌ونقل را افزایش می‌دهد بلکه فشار مضاعفی به زیرساخت‌های جاده‌ای وارد می‌کند.

آلودگی زیست‌محیطی:
استفاده از سوخت مایع، برخلاف گاز طبیعی، منجر به افزایش آلاینده‌های زیست‌محیطی می‌شود که می‌تواند هزینه‌های اجتماعی و بهداشتی به منطقه تحمیل کند.

عدم‌پایداری ذخایر سوخت:
در شرایطی که بحران تأمین انرژی در زمستان محتمل است، اتکا به سوخت مایع به‌عنوان راه‌حل دائمی، امنیت انرژی را با چالش مواجه می‌سازد.

تأثیر بر سرمایه‌گذاری و توسعه صنعتی
یکی از عوامل کلیدی در جذب سرمایه‌گذاری‌های صنعتی، پایداری در تأمین انرژی است. هرگونه اختلال در تولید برق می‌تواند منجر به موارد زیر شود:

بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران:
عدم اطمینان از تأمین پایدار انرژی، سرمایه‌گذاران بالقوه را از سرمایه‌گذاری در نیشابور و سایر مناطق وابسته منصرف می‌کند.
افزایش هزینه تولید صنایع:
ناپایداری در تولید برق می‌تواند هزینه تولید صنایع را افزایش دهد و بر رقابت‌پذیری آن‌ها در بازار داخلی و خارجی اثر منفی بگذارد.

با توجه به اهمیت نیروگاه خیام، اتخاذ رویکردی چندبُعدی ضروری به نظر می‌رسد:
تأمین اضطراری سوخت از طریق هماهنگی با شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی و انتقال سریع از مسیرهای جاده‌ای و خطوط لوله.
نظارت مستمر بر ذخایر سوخت نیروگاه برای جلوگیری از اختلالات ناگهانی.

ارتقاء زیرساخت‌های انتقال گاز طبیعی و به‌ویژه احداث خطوط لوله اختصاصی برای تأمین پایدار سوخت گاز.

سرمایه‌گذاری در پروژه‌های تولید انرژی تجدیدپذیر در منطقه به‌منظور کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی.

استفاده از فناوری‌های بهینه‌سازی مصرف انرژی در نیروگاه برای کاهش میزان مصرف سوخت.

تأمین ناپایدار سوخت نیروگاه خیام نه‌تنها یک مسئله فنی بلکه چالشی اقتصادی و اجتماعی است که می‌تواند بر توسعه صنعتی و رفاه عمومی در نیشابور و استان خراسان رضوی اثر منفی بگذارد. تأمین سوخت پایدار از طریق خط لوله و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های انرژی، کلید حل این چالش و تضمین رشد اقتصادی پایدار در منطقه خواهد بود.