شامگاه چهارشنبه آئین آغاز به کار خانه جوان نیشابور با حضور سرپرست معاونت فرهنگی و امور جوانان اداره کل ورزش و جوانان خراسان رضوی، امام جمعه و جمعی از اعضای شورای این شهر برگزار شد.

به نظر من نویسندگان ایرانی به واسطه ی تسلط بیشتر بر فرهنگ و موضوع مردم بسیار موفق تر از نویسندگان خارجی می توانند خوراک فرهنگی فراهم نمایند. در این میان رمان فارسی با موضوع تحولات تاریخی جذابیت بیشتری دارد. گفت و گو با زهرا امیدی نویسنده رمان شاه پری را که پیشتر کتاب اش را معرفی کردیم تقدیم شما خوانندگان گرامی می نماییم.

شعر امروز به انتخاب دبیر صفحه ادبی

نکته بینی و نقد را بهتر است بیاموزیم

در زندگی به دنبال این هستم که دنیایی را که ترک می‌کنم بهتر از دنیایی باشد که به آن قدم گذاشته بودم...اما اتفاق هایی بهتر در ذهن شراره معصومی نقش بست و موجب شد به شکل خاص و فعال وارد عرصه تجمه بشود و کتاب های بسیاری را به فارسی برگرداند. با او گپ و گفتی صمیمانه داشته ایم...

به مناسبت روز میلاد استاد محمدرضا شجریان

معضل حاشیه نشینی مدت ها ست در مناطق مختلف کشور به خصوص شهرهایی که با ویژگی های خود جاذب مهاجران هستند به وجود آمده است، نیشابور نیز به دلیل ویژگی های خاص جغرافیایی و اقتصادی در این سال ها با این پدیده رو به رو بوده است.

ارگاسم واژینال چیست؟ این سؤالی است که ممکن است خیلی از ما در ذهن داشته باشیم، اما پیدا کردن پاسخ این پرسش‌ ـ و کنار زدن تصورات و کلیشه‌های تاریخی رایج در مورد آن‌ ـ درست مثل مسئلۀ وجود حیات در سیارات دیگر کار پرزحمتی است! از آنجا که در فرهنگ ما رابطۀ جنسی چیز ترسناکی محسوب می‌شود، ما از آموزش جنسی دقیق، کامل و بر مبنای لذت، چه در خانه و چه در مدرسه، محروم هستیم. متأسفانه، حجم قصه‌های جنسیت‌زده‌ای که دربارۀ لذت، واکنش جنسی و ارگاسم وجود دارند چنان زیاد است که این دروغ‌ها به فرهنگ راه پیدا کرده و به واقعیات پذیرفته‌شده تبدیل شده‌اند.

چند سال پیش در کلاس آسیب‌شناسی اجتماعی و در بحث از «خانواده و طلاق»، از دانشجویانم دربارهٔ تعداد فرزندان و خانوادهٔ برخی از سیاستمداران کشورهای غربی پرسیدم. برایم بسیار جالب بود که بیشترِ دانشجویان، برای مثال می‌دانستند که اوباما دو دختر دارد و حتی دختران او چند سال دارند! در این خصوص بیشتر بحث کردیم. برخی از دانشجویان معتقد بودند که این سیاستمداران با انتشار عکس‌های خانوادگی‌شان و البته «در عمل» و نه فقط با حرف، به جامعه می‌گویند که اهلِ خانواده‌اند و خانواده برایشان مهم است.