خاتون شرق- در دنیای مجازی، سرزمینی بود پر از دکمه‌های رنگی و لینک‌های چشمک‌زن؛ جایی که مردم یا نگران قطع یارانه بودند، یا در صف ثبت‌نام خودرو و خرید بلیت، دنبال معجزه می‌گشتند. نوسانات طلا، ارز و بورس هم خیال‌شان را راحت نمی‌گذاشت؛ پس‌اندازها دود می‌شد و فقط آه باقی می‌ماند!

خاتون شرق- خودکشی، آخرین جمله‌ای‌ست که گاهی نویسنده‌ها به اجبار می‌نویسند؛ جمله‌ای بی‌پایان، بی‌پاسخ و پُر از فریادهایی که در سکوت گفته شده‌اند. در سال‌های گذشته، خودکشی دیگر فقط یک واقعه شخصی نیست؛ نشانه‌ای‌ست از رنجی جمعی، از فرسایش روانی انسان‌هایی که کلمات‌شان شنیده نشد.

خاتون شرق- همزمان با سالروز ولادت باسعادت حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع)، باجه بانک قرض‌الحسنه مهر ایران در شهرک صنعتی خیام نیشابور افتتاح شد.

خاتون شرق- زمانی که پای درد و دل‌های اهل هنر، از جمله سینما و فیلم‌سازی می‌نشینی متوجه می‌شوی دنیای سینما همچون سیبی رو به آینه است سیبی که فقط قسمت سالم و خوش‌رنگش را نشان می‌دهد اما پشت این آینه در واقع سینمایی پوسیده از برخی نگاه‌هاست؛ نگاه‌هایی که چندان هم دل‌چسب زنان نیست.

خاتون شرق- در پی تکرار قطعی‌های برق و بروز اختلال در فعالیت صنایع نیشابور، جلسه‌ای با رئیس اداره صمت، مدیر برق شهرستان و جمعی از مدیران صنایع در محل اداره صنعت، معدن و تجارت نیشابور برگزار شد تا راهکارهای مؤثری برای کاهش آسیب‌های ناشی از این قطعی‌ها ارائه شود.◙

خاتون شرق- معاون شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی، به همراه مدیر کل راه و شهرسازی استان خراسان رضوی، نمایندگان مردم شریف شهرستان های نیشابور، فیروزه و زبرخان و میان جلگه و مسئولان محلی از سایت دشت نیشابور بازدید کردند.

خاتون شرق- خراسان رضوی در سال‌های اخیر اجرای صحنه‌ای موسیقی در استان خراسان رضوی و به‌ ویژه در شهرستان فرهنگی و تاریخی نیشابور با رونق چشم‌گیری همراه بوده است. این رویدادهای هنری، نه تنها به گسترش نشاط اجتماعی و تقویت فرهنگ و هنر در میان شهروندان کمک می‌کنند، بلکه زمینه‌ای مناسب برای پویایی اقتصاد محلی و درآمدزایی در شهرهای میزبان نیز فراهم آورده‌اند.

خاتون شرق- به همت خانه صنعت، معدن و تجارت نیشابور، زبرخان و فیروزه، تور بازدید مسئولان نیشابور بزرگ از چند واحد صنعتی مستقر در شهرک صنعتی خیام برگزار شد.

خاتون شرق- یک صبح جمعه‌ی تابستانی، پیش از طلوع خورشید، با یک دوربین ساده راه افتادم در کوچه‌ها و خیابان‌های نیشابور. بی‌برنامه، بی‌مقصد. فقط یک انگیزه داشتم: ثبت، ثبت آن‌چه دارد از دست می‌رود. از هر سردر، از هر دیوار آجری، از هر پنجره‌ی چوبی که از دل تاریخ بیرون زده بود، عکس گرفتم. همان لحظه‌ها برای من پر از احترام بود؛ برای خانه‌هایی که شاید دیگر کسی در آن‌ها نمی‌زیست، اما هنوز جان داشتند، حافظه داشتند، خاطره داشتند.