فیلم کوتاه «بلوط» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی ابراهیم حصاری و پخش‌کنندگی درگاه فیلم ایران پس از نامزدی در جشنواره بین‌المللی «ASSK INTERNATIONAL FILM FESTIVAL» کانادا به عنوان بهترین فیلم کوتاه بین‌المللی کردی موفق به کسب جایزه بخش بین‌الملل این دوره از جشنواره شد.
پیش از این هم فیلم کوتاه بلوط در ۲ بخش «بهترین بازیگر اصلی مرد» به نقش‌آفرینی «کاله رشیدی» و «بهترین بازیگر مکمل زن» به نقش‌آفرینی «شیما ملایی»، در جشنواره بین‌المللی «MUMBAI INTERNATIONAL CULT FILM FESTIVAL» مومبای هند نامزد شد.
ابراهیم حصاری نویسنده، تهیه کننده و کارگردان نام آشنای نیشابوری فعالیت خود را با عکاسی از سینمای جوان نیشابور آغاز کرد و مدتی نیز دبیر جشنواره بین‌المللی فیلم‌کوتاه موج بود که به گفته خودش به خاطر نگاه‌های خاص مدیریتی تعطیل شد.
حصاری در باره فیلم کوتاه بلوط در گفت‌وگو با خاتون‌شرق اظهار کرد: فیلم کوتاه داستانی بلوط در کردستان ساخته شده و مدیر فیلمبرداری این فیلم همشهری خوب و هنرمند علی شورورزی است و رضا شیخلانی دیگر همشهری هنرمندم مشاور کارگردان بود.
برای اینکه بیشتر با او آشنا شویم درباره خودش پرسیدیم و او در پاسخ گفت: در مورد خودم باید بگم متولد نیشابور و دانش آموخته رشته فیلمسازی انجمن سینمای جوانان دفتر نیشابور هستم و علاوه بر فیلمسازی عکاسی هم میکنم و سالهاست در جزیره کیش به عنوان مدیر سینما و کارشناس امور سینمایی مشغول فعالیت هستم و تاکنون هفت فیلم داستانی و مستند ساختم که جوایزی را در بخش های فیلمبرداری؛ کارگردانی؛ تدوین و همچنین جوایزی در رشته عکاسی از جشنواره‌های مختلف ملی و منطقه ای کسب کردم و در حال حاضر هم‌زمان با تدوین مستندی از زندگی پدر و مادرم مشغول ساخت فیلم جدیدم هستم که آن هم مستند است.
حصاری درباره فیلم کوتاه بلوط می‌گوید: این فیلم کوتاه ۱۸دقیقه‌ای یک کار داستانی در ستایش زندگی است که در کردستان ساختم و این فیلم کوتاه به مدت ۱۲ جلسه در یکی از روستاهای شهر سنندج فیلمبرداری شده و سال ۱۳۹۹ تدوین آن تمام شد و از پارسال پخش آن شروع و در جشنواره مختلف هم اکران شده است.
او گفت: بلوط یک نماد است و مردم کردستان مردمانی سخت‌کوش و سختی دیده‌ای هستند، در آنجا میوه بلوط زیاد است و بلوط را به عنوان نماد در نظر گرفتم که نماد زایش و استقامت است و شخصیت اصلی در این فیلم هم بلوط‌ها را از زیر برف درمی‌آورد، این فیلم درباره پیرمردی است که دخترش باردار است و زنش فوت می‌کند و پیرمرد می خواهد تا زمان تولد نوه‌اش این مرگ را مخفی نگه دارد.
او درباره مشغولیات این روزهایش گفت: در حال حاضر درگیر یک مستند بلند هستم اما تاکنون بیشتر تمرکزم روی فیلم کوتاه و عکاسی بوده است.
علت گرایش شما به سمت کوتاه چیست؟
همه کسانی که فیلم کوتاه کار می‌کنند این دغدغه را دارند که روزی بتوانند فیلم سینمایی بلند بسازند چون فیلم کوتاه به اندازه فیلم‌های سینمایی دارای مخاطب گسترده نیست.
وضعیت اکران فیلم‌های کوتاه در سینما چطور است؟
در این حوزه دارای زیرساخت‌های کمتری هستیم و در شبکه‌های مختلف ایرانی پایگاهی ویژه ای برای اکران فیلم‌کوتاه وجود ندارد تا از این طریق مخاطب گسترده تری داشته باشیم. چند سال قبل سینمای هنر و تجربه برای حمایت از سینمای مستقل و همچنین فیلم‌های کوتاه ایجاد شد و در قالب یک بسته چند فیلم کوتاه را اکران می‌کرد اما طی ۲سال آخر با تغییر مدیریت این فرصت هم از دست رفت و این سینما جناحی شد و از رونق افتاد و مانند قدیم مستقل و ادامه‌دار نیست و در حال حاضر جایگاهی برای عرضه فیلم کوتاه دیگر نداریم.
او در ادامه می‌گوید: فیلمسازی داشتیم که دغدغه‌اش فقط این بود که فیلمش دیده شود و ما پاتوق برگزار می‌کردیم و گاهی از فیلمسازان دعوت می‌کردیم و احساس می‌کردیم مسئله مالی برای آنان مهم نیست و فقط می خواهند فیلمی را که خلق کرده‌اند دیده شود اما در ایران میسر نمی‌شود و تنها جایگاهی که برای ارائه اثر پیدا میشود جشنواره‌ها است.
برای این فیلم چقدر هزینه شد؟
در آن زمان برای این فیلم ۱۸دقیقه‌ای که ۱۲روز زمان برد حدود ۵۰میلیون تومان هزینه شد اما در حال حاضر برای ساختن یک فیلم بلند حداقل ۱۵ تا ۲۰میلیارد تومان و برای فیلم‌کوتاه حداقل ۴۰۰میلیون تومان هزینه دارد علاوه بر اینکه فیلمساز به خاطر محدودیت بودجه و زمان ممکن است از برخی صحنه‌ها بگذرد.
به نظر شما کدام کشورها در فیلم‌کوتاه موفق‌تر بوده‌اند؟ آنجا که سینمای بلند موفقی داشته در بخش فیلم‌های کوتاه هم موفق بوده مانند فرانسه و آمریکا، در این کشورها سینما برایشان یک صنعت جدی است اما در ایران سینما هیچ‌وقت جدی نبوده و همیشه دچار چالش بوده است. امسال هم میزان تولید فیلم‌های کوتاه به یک سوم کاهش یافته زیرا فیلمساز جوان برای ساخت فیلم کوتاه باید ۵۰۰میلیون تومان هزینه کند که در ۹۹درصد موارد بازگشت سرمایه ندارد و سرمایه‌گذار هم به سینمای بلند و سینمای سوپرمارکتی می‌رود و نگاه تجاری دارد، ما تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار هنری نداریم.
البته در سینمای هالیوود هم این فضا وجود دارد.
در آنجا سینمای مستقل و هنری و گیشه از هم تفکیک شده و منابعی برای حمایت دارند اما در اینجا تفکیک نشده و از این حمایت‌ها برخوردار نیستیم به عنوان مثال تا چند سال قبل جشنواره فیلم کوتاه موج را برگزار کردیم اما پس از چهار دوره با تغییر مدیریت این جشنواره با وجود استقبال زیاد تعطیل شد و این نگاه‌های مقطعی حاکمیتی یک معضل بزرگ است. نگاه مهربانانه‌ای به هنر و اساس‌نامه‌ای برای حمایت از هنر وجود ندارد. مورد داشتیم که بودجه ویژه ساخت یک فیلم به چاپ کتاب ادعیه اختصاص پیدا کرده چون آن مدیر اصلا شانی برای هنر قائل نیست.
مدیری که برسرکار می‌آید احساس می‌کند تمام عملکرد مدیر قبلی را باید نفی کند تا متفاوت جلوه کند در حالی که گاهی اوقات همین متفاوت بودن موجب فساد است.
در حال حاضر من مدیر یک سینما در کیش هستم اما ۲۰روز است که فیلم نداریم. در سازمانی که میلیارد میلیارد برای موارد مختلف هزینه میشود اما سازمان پرداختی فیلم‌های قبلی را به موقع انجام نمی‌دهد در حالی که هزینه آن به اندازه پذیرایی یکی از مراسم‌هایش است اما اولویت فرهنگ‌و هنر نیست.
با این وضعیت توصیه شما برای کسانی که می‌خواهند وارد حوزه فیلم شوند چیست؟
مسیر سینما به شدت سخت و بی‌رحم است. چند روز قبل یک تیم برای ساختن فیلم سینمایی به اینجا آمده بود و سه نفر از دوستان که احساس می‌کردند عاشق سینما هستند خواهش کردند سر صحنه بروند و من هم آنها را معرفی کردم و حتی نقش کوتاهی هم برایشان در نظر گرفته شده بود اما ۲نفر از این سه نفر از روز سوم دیگر به سرصحنه نرفتند زیرا فضا با آن چیزی که در ذهن‌شان ترسیم کرده بودند بسیار متفاوت بود. آن چیزی که ما در جلو پرده می‌بینیم با آن چیزی که در پشت پرده اتفاق می‌افتد بسیار متفاوت است.
به عنوان مثال در همین فیلم کوتاه آخرم برای برخی صحنه‌ها احتیاج به هوای آفتابی داشتیم اما صبح که از خواب بیدار می‌شدیم می‌دیدیم ۴۰سانت برف باریده و سه روز پشت سرهم برف می‌بارید. در این وضعیت ۱۵نفر اعضای تیمی که جمع کرده‌ای معطل می‌مانند و باید همه اینها را در یک شهر غریب مدیریت کنی. ما تا چهار صبح در سرمای کوهستان کار می‌کردیم در حالی که این سختی‌ها روی پرده سینما به چشم نمی‌آید و همه این مشکلات فشارهای عصبی می‌آورد.
برای موفقیت در سینما فقط باید جنگید و جنگید و جنگید و به شدت مطالبه کرد و هیچ چاره‌ای جز این نیست و کاری که ما کردیم بسیار کوچک بود و به همین خاطر موفق نشدیم و اگر تجربه و وقتی که روی این کار گذاشتم با عشق و تمرکز بیشتر بود موفق می‌شدم حالا باید در این سن و سال صبر کنم تا پولم جور شود تا فیلم بعدی‌ام را بسازم.
مهم‌ترین مشکل فیلم کوتاه چیست؟
مهم‌ترین مشکل فیلم‌کوتاه حمایت مالی برای ساخت و حمایت برای پخش فیلم است به عنوان‌مثال برای ساخت یک‌فیلم‌کوتاه از طرف سینمای جوان ۸۰میلیون تومان پرداخت میشود در حالی که آن فیلم۵۰۰میلیون تومان هزینه دارد و پس از ساخته شدن هم درگاهی برای پخش آن‌پیش‌بینی نشده و اغلب بایگانی میشود که باعث سرخوردگی و یاس فیلمساز میشود.
عوامل فیلم:
نویسنده، تهیه‌کننده و کارگردان: ابراهیم حصاری، بر اساس طرحی از: آکو زند کریمی، بازنویسی فیلمنامه: توفیق امانی، مشاوران کارگردان: رضا شیخلانی، سالم صلواتی، دستیار کارگردان: کاوه جاهد، مدیر فیلمبرداری: علی شورورزی، دستیاران فیلمبردار: مهدی کرمی، امیر فلاح، مدیر صدابرداری: ارسطو مفاخری، دستیار صدا: مبین قادری، تدوین: توفیق امانی، زیرنویس: بونا الخاص، جلوه‌های بصری: میدیا کیاست، طراحی و ترکیب صدا: حسین قورچیان، موسیقی: سیاوش حیدری، آوا: مینا دریس، اصلاح نور و رنگ: مهران دوستی، منشی صحنه و عکاس: ثنا شریعتی، طراح پوستر و لوگوتایپ: علی دل زنده روی، برنامه‌ریز و جانشین تولید: اشکان ساعدپناه، مدیر تدارکات: بیستون کمانگر، مدیر تولید: آرمین پورمحمد و بازیگران: شیما ملایی، کاله رشیدی، فتانه احمدزاده
جوایز و عنوان‌های کسب شده:
برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره بین‌المللی «ASSK Film Festival»مونترال کانادا ۲۰۲۳
برنده جایزه بهترین فیلم بخش بین الملل جشنواره mumbai هند
حضور در جشنواره بین‌المللی «Cineaste International Film Festival of India – CIFFI» هند – ۲۰۲۲
نامزد «بهترین بازیگر اصلی مرد» در جشنواره بین‌المللی فیلم «MUMBAI INTERNATIONAL CULT FILM FESTIVAL» هند – ۲۰۲۳
نامزد «بهترین بازیگر مکمل زن» در جشنواره بین‌المللی فیلم «MUMBAI INTERNATIONAL CULT FILM FESTIVAL» هند – ۲۰۲۳
منتخب جشنواره Meihodo ژاپن ۲۰۲۳
منتخب جشنواره aravali ۲۰۲۳ هندوستان
