هنر و هنرمند مال ما و بی‌نصیبی از آن
مسعود اصغرنژادبلوچی
**
درباره سینمای عباس کیارستمی خیلی‌ها مطلب نوشته‌اند. از کارنامه درخشان این کارگردان که مثل همه هنرمندان دیگر، پس از مرگ کمی محبوب‌تر گردید نباید غافل شد و غافل بود. با این همه، کارنامه درخشان، وی یعنی از نخستین تجربه‌های وی؛ ساخت تیتراژ فیلم اثرگذار قیصر، تا فیلم «آینده دوباره پر شد» بسیار پربار بوده و جالب اینکه ایشان بسیاری از جوایز بین‌المللی را با کارهای خود به دست آورده است. منتها نکته در این است که مگر غیرازاین است که هنرمند فیلم می‌سازد برای دیده شدن؟ فیلم می‌سازد تا آن‌ها را که به‌عنوان درد و درک دریافته است با دیگران قسمت کند؟ کیارستمی بیش از چهل فیلم ساخته است و شاید خالی از لطف نباشد اسامی آن را ذکر کنیم:
نان و کوچه، زنگ تفریح، مسافر، من هم می‌توانم، دو راه‌حل برای یک مسئله، رنگ‌ها، لباسی برای عروسی، از اوقات فراغت خود چگونه استفاده کنیم: نقاشی، گزارش، بزرگداشت معلم‌ها، راه حل، قضیه شکل اول، شکل دوم، بهداشت دندان، به ترتیب یا بدون ترتیب، همسرایان، همشهری، دندان‌درد، اولی‌ها، خانه دوست کجاست؟ کلید، مشق شب، کلوزآپ، زندگی و دیگر هیچ، سفری به دیار مسافر، زیر درختان زیتون، سفر، بادکنک سفید، لومیر وشرکا، تولد نور، طعم گیلاس، باد ما را خواهد برد، بید و باد، ای‌بی‌سی آفریقا، ده، پنج، ده دقیقه پیرتر، ۱۰ روی ده، جاده‌های کیارستمی، بلیت‌ها، کجاست جای رسیدن؟ هر کس سینمای خودش، شیرین، کپی برابر اصل، مثل یک عاشق و آینده دوباره پر شده
و شاید چند تای دیگر…نکته قابل تأمل این جاست که این فیلم های کوتاه و بلند، مستند و آموزشی هر کدام کلی جایزه گرفته اند. اما چه اتفاقی برای آن ها افتاده است که، هم هنر مال ما، هم هنرمند مال ما و ما اولین بی نصیب ها از آن هستیم. چرا فیلمی که متعلق به سرزمین ماست، متعلق به هنرمند ماست را ما نباید ببینیم؟ ببینیم و نقد کنیم. ببینیم. نپسندیم …ببینیم و با او هم داستان نوشیم …ببینیم و بر او خرده بگیریم؟ چند نفر از ما که فیلم «خانه ی دوست کجاست؟» را دیده اند آن را فراموش کرده اند؟ صدا و سیمای ما چگونه است که نباید این آثار که بر اساس پارامترهای جهانی برگزیده شده اند پخش و ارائه نمی کند؟
با تأمل بیشتر و دقت و تامل دو چندان و با تکیه بر این که بتوان در رسوخ و رخنه تفکرات بیمار از هر سرزمین جلوگیری به عمل آورد لازم است مبانی اندیشه و نمایش را در یک کارگروه متعهد بازخوانی کرد و اصل و اساس آن را فراخواند و بعد بر آن اساس برنامه های محتوایی در عرصه ارائه فیلم و سینما ارائه نمود.
سال هاست گفته می شود هالیوود و بالیوود دو قطب سینمایی در دو سوی دنیا در حال تحمیل تفکرات خود بر سایر سرزمین ها هستند. با علم بر همین موضوع است که باید موارد تولیدات داخلی بیشتر و بهتر عرضه شود تا جای خالی وجود نداشته باشد که برای مدیاهای مخرب غیر بومی که در ذیل اندیشه های اصیل ایرانی جایگاهی ندارد.
باید نگاه کرد و با دقت دوچندان نگاه کرد و جوان را آگاه کرد. نسل جوان در جست و جوی آرزوها و آرمان های ذهنی احتیاج به دارد که درست تغذیه شود و بتواند با اتکاء به راه درست به بی راهه نیافتند.
